|
|
Fig. 1.11.
|
- sione), ndërsa grafet (c) dhe (d) nuk paraqesinë pasgyrime, meqë në dy raste të fundit bashkësia A përmban edhe elemente të atilla, të cilave u shoqërohen dy e më shumë elemente të bashkësisë B.
- Kur bashkësia A pasqyrohet në bashkësinë B, elementi x
 A quhet origjinali (zanafilla, fytyra), kurse elementi y B që i shoqërohet x-it quhet transformati (figura, përfytyrimi) i tij. Për shënimin e pasgyrimit të bashkësisë A në bashkësinë B, në vend të simbolit ρ , zakonisht shfrytëzohen simbolet : f, g, h, φ, ψ, etj. Andaj, pasqyrimi i bashkësisë A, në bashkësinë B në mënyrë simbolike shënohet
f :A→B ose f :X→y f(x),  xA.
- ku në formulën e fundit theksohet se elementit x A i shoqërohet transformati y B sipas ligjit (rregullës, marrëveshjes) f. Në matematikë ligji f zakonisht jepet me anë të formulës ose në mënyrë analitike. P.sh. : pasgyrimi f:
 → shprehet me formulën f(x)2x, x ; pasqyrimi g :  →+ me formulën g(x)ex, x ; pasqyrimi h:+→ me formulën h(x)ln x, x + etj. Mirëpo, në disa raste, sidomos kur është fjala për bashkësitë e fundme, pasqyrimi f :A-B simbolikisht shënohet me :
| f
|
{
|
x1 x2 x3 . . .
|
} respektivisht f
|
{
|
... x ...
|
}
|
| y1 y2 y3 . . .
|
... f(x) ...
|
ose me anë të tabelës
| f :
|
x |
|
x1 |
|
x2 |
|
x3 |
|
...
|
|
|
| y |
y 1 |
y 2 |
y 3 |
...
|
- ku në rreshtin e parë janë elementet e bashkësisë A, në të dytin transformatet e tyre. Për shembull, pasqyrimi f:A→B, ku A{1,2,3,4,5,6}, B{a,b,c,d} është dhënë me
| f : {
|
1 2 3 4 5 6
|
}
|
| a c b b d a
|
- Pra, meqë me pasqyrimin f:A→B kuptojmë çdo nënbashkësi të prodhimit kartezian A
 B me vetinë që
(x A) ( y B) (x, y) f (...30)
|
