Vitviteja/Martin Camaj
| Martin Camaj | |
| Jeta dhe Vepra | |
|---|---|
| Martin Camaj |
http://www.martin-camaj.org/ |
| NË ENCIKLOPEDI | |
| Vitviteja# #1925
#1953
#1945
#1949
#1954
#1956
#1958
#1960
#1961
#1964
#1967
#1971
#1981
#1985
#1987
#1990
#1991
#1991
#1992
7 mars 1992 Të dashun miq e vëllazën Shqiptarë, intelektualë, artistë dhe mbarë populli shqiptar, përshëndetjet e mija ju janë drejtue të gjithëve. Gëzohem pa masë se keni vendosë të vlerësoni veprën time: ky vlerësim na afron. Bátë burrninë të më shtini në rreshtin tuej. Ndonëse të ndamë për një gjysëm shekulli, unë jam i jueji e ju jeni të mijt. Martin Camaj | |
1925[redakto]
- 21 korrik : Martin Camaj u lind më 21 korrik 1925 në fshatin Temal (të Dukagjinit[1]) të Mbishkodrës. [2]
1953[redakto]
- Në Prishtinë boton vëllimin e parë me poezi me titull Nji fyell ndër male.[3]
1945[redakto]
- Në trazirat e luftës civile mbas Luftës së Dytë Botnore, Camaj mori malet ku më 1945 dhe 1946 në Koplik dhe Postribë për nji kohë të shkurtë mori pjesë në rezistencën e armatosun kundër diktaturës komuniste prej së cilës, mâ në fund, u arratis për në Mal të Zi.[2]
1949[redakto]
- Në Beligrad (1949-1955) studioi për romanistikë, sllavistikë, albanologji, ballkanologji dhe gjuhësi.[2][1]
1954[redakto]
- Del vëllimi i dytë me poezi, Kanga e vërrinit. Mâ vonë, autori distancohet prej dy vëllimeve fillestare dhe konvencionale.[3]
1956[redakto]
- Kur u acarue mâ së tepërmi situata politike në Jugosllavi, më 1956, me ndihmën e ish mësuesve të tij italianë Camaj ia qëlloi me u shpërngulë në Romë të Italisë.[2][1]
1958[redakto]
- Në Romë, punote kryeredaktor i revistës letraro-kulturore "Shêjzat" të profesor Ernest Koliqit.[2]
- Në Romë botohet Djella, roman me intonim poetik dhe i përshkuem me vjersha.[3]
1960[redakto]
- Në Romë të Italisë studioi prapë për gjuhësi dhe më 1960 e mbaroi disertacionin mbi Buzukun që e kish fillue qysh në Beligrad.[2]
1961[redakto]
1964[redakto]
- Në Romë del vëllimi poetik Legjenda.[3]
1967[redakto]
- Në Munih dalin, si botim i autorit: Lirika mes dy moteve, kryesisht vjersha të përpunueme nga faza e mâparshme; Rrathë, roman; Njeriu më vete e me tjerë, poezi.[3]
1970[redakto]
- Pas 9 viteve si i ngarkuar me mësimn e gjuhës shqipe në Universitetin e Munihut më 1970 arrin aty në titullin e profesorit.[1]
1971[redakto]
- prej 1971 deri më 1990, profesor i gjuhës dhe letërsisë shqipe. Në Mynih, respektivisht në Lenggries ku banote në mes të maleve bavareze, Camaj shkroi dhe botoi korpusin kryesor të veprës së tij letrare. [2]
1978[redakto]
- Doli vepra letrare e M.C "Njeriu me veten dhe me të tjerët".[1]
1981[redakto]
- Poashtu si botim i autorit dalin në Munih: Shkundullima, novela dhe nji dramë; Poezi 1953-67, vjersha të zgjedhuna; Dranja. Madrigale. [Drandja[1]] Prozë poetike.[3]
1985[redakto]
- Me titull Poesie në Palermo botohet përkthimi italisht i librit Njeriu më vete e me tjerë prej Francesco Solanos.[3]
1987[redakto]
- Në Munih, Camaj boton librin Karpa[1], në të cilin eksperimenton me elemente të romanit fantastik.[3]
1990[redakto]
- New York. Në edicionin shqip-anglisht (përkthyesi: Leonard Fox) Selected Poetry botohen për herë të parë dy ciklet poetike Nema dhe Buelli.[3]
1991[redakto]
- New York-Munih: Palimpsest, poezitë e fundit të botueme prej Martin Camajt, prapë si botim dygjuhës shqip-anglisht me përkthimin e Leonard Fox.[3]
1991[redakto]
- Në Munih del vëllimthi Gedichte, botimi i parë në gjermanisht, përkthye prej Hans-Joachim Lanksch.[3]
1992[redakto]
- Martin Camaj ndërroi jetë më 12 mars 1992.
data[redakto]
- 1993
- * Në Cosenza (Kozencë) të Italisë botohet drama Kandili Argjandit, në të cilën Martin Camaj punonte akoma në shtratin e vdekjes.[3]
- 1994
- * Në Prishtinë del Djella, version i përpunuem prej Camajt i romanit të vjetit 1958.[3]
- 1996
- * Në Tiranë botohen pesë vëllime me nji pjesë të veprave të Martin Camajt. Edicioni asht parapa me përfshî nantë vëllime. Botimin e përkrah Ministria e Kulturës. Kështu merr fund anatemizimi i disa dekadave i Martin Camajt.[3]
*Mbas fitores së Partisë Socialiste në zgjedhjet parlamentare më 1997 thuhet se »Martin Camaj nuk botohet më«.[3] - 1998
- * Në Munih del përkthimi gjermanisht i Palimpsestit, përkthye prej albanologut prof. Wilfried Fiedler.[3]
- 1998
- * Në Tiranë, Martin Camajt i jepet post mortem nderimi mâ i nalt letrar i Republikës së Shqipnisë, Penda e Artë. Çmimi Penda e Artë jepet prej Ministrisë së Kulturës dhe Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë. Nji ditë para dhanies solemne të Çmimit njoftohet tërhjekja e tij, d.m.th. se Çmimi nuk i jepet Martin Camajtv.[3]
- 1999
- * Në Klagenfurt, me titull Weißgefiedert wie ein Rabe, del përkthimi gjermanisht i vëllimit Njeriu më vete e me tjerë, përkthye prej Hans-Joachim Lanksch.[3]
- 2000
- * Në Pejë, redaktue prej Rexhep Ismajlit, del vëllimi Lirika, botimi gjer më tani mâ i plotë i poezive të Martin Camajt, përfshir edhe poezi prej trashigimisë letrare të Martin Camajt.[3]
- 2002
- * Në Tiranë, Çmimi letrar Penda e Artë i akordohet Martin Camajt.[3]
të dhëna[redakto]
sipas:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 GJUHA SHQIPE PËR TË HUAJ DHE SHQIPTARËT JASHTË ATDHEUT fq.287 Autor: Gj. Shkurtaj dhe E. Hysa. Sh.B. TOENA, Tiranë 2001. ISBN 99927-1-454-9
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 http://www.martin-camaj.org
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 Martin Camaj Gesellschaft e.V