-Mirëdita zotri kryetar!
-Dobardan, novinar!
Më duket unë shqip të fola!
-Mua kështu m`është mësuar goja.
-Kështu flisni edhe në shtëpi?
-E gjithë familja këtë gjuhë e di.
-Doni të thoni ashiqare
Këtë e keni gjuhë zyrtare?
Kryetar, o skile e vjetër
Po kalojmë në një temë tjetër.
-Më thoni si patët fytyrë
Ta pranoni këtë detyrë?
-Nuk e zgjodha, por ma dhanë
Puno kundër shqiptarëve-më thanë.
-Ti duke përdorur dhunën
Ua ndalon shqiptarëve punën!
Si të duket pa shoqëri
S`ke guxim n`kafe me hy?
Eh, këtu nuk jam me ty
N`kafe t`shkjeve pi raki.
-Por më thuaj kur të vije liria
A do të falë shqiptaria?
-Kam dëgjuar një fjalë qemoti
Se shqiptarët janë si zoti.
Ata janë të mëshirshëm shumë
Në fund me ta kthehem unë.
-Por kryetar s`thuhet sëkoti
Kur s`të do populli,s`të do as zoti.
Për ty nuk ka tjetër derë
Pos të mbytesh, o të rrosh i mjerë.
1990
|
