Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/2
< 1 |
faqe - 2 - |
3 > |
Imagjinata e kungullit
[redakto]- Kungulli noton
- Noton e noton
- Herë në këtë anë
- Herë në atë anë
- I lodhur e rraskapitur
- Por nuk sharron
- Me energjin e fundit
- Një anije imagjinon
- Lundrimin e tij vazhdon
- Kullën ndriquese kërkonë
- Atje, diku në oqeanë
- Lasgushin me mikun e tij
- takonë:
- Vështroni si shklet sipër valash
- e tundet anije më nge
- Me krisma e me prush stërkalash,
- mbi të shkreptiu një rrufe...
- Ti, det, brohori fshehtësire!
- Kuptim i potershëm, ti, det
- po heshtje: ndaj valës së nxirë
- Gjeniu i anijes po flet:
- Prej zallit që sot po largohem,
- fillova mërgimin e ri
- hepohem...anohem...humbohem...
- po sulmin s’e ndal kurrsesi.
- Përpara, kur shoh gjeratore
- dh’ato më gremisin në fund,
- mbi kulmin e valës malore
- unë heq të shpëtoj, sa me mund.
- E morti fatkeq në më çiku,
- n’u desh tmerrësisht të fundas,
- aspak nuk më thyen rreziku,
- po nis e përmbysem me gaz.
- Se prapa la vazhdën e ndritur,
- që hapa me shpirtin fatos,
- fistonin gazmor, ku pat shkitur
- valim’ i anijes q’u sos.
- Valim i anijes së lehtë
- qetohet, ndalohet, mbaron:
- gjeniu i anijes përjetë
- hepohet...anohet...valon.
- E kungulli vazhdon
- Me imagjinat së paku
- Një busull
- Ka dëshirë të krijonë
- E kungulli noton
- Noton e noton
- Prizrenin kërkon
Java katërt
[redakto]- Java katërt
- fillon me ra
- E pesta
- fillon me u ngrit
- Po s'më thu cili
- Muj je ti
- A ndoshta je
- Fund vit.
Ehoja
[redakto]- Në male u ndava
- Nga ehoja ime
- Në fushë deshti
- T'më kapë për fyti
- E t'më thotë
- Ngushllime
- Në oden time.
- Po ti o e mjerë
- Pyetë njëherë
- Dhe do kuptosh
- Se secili fëmijë
- Në vendin tim
- E dinë ligjin
- Për shpejtësinë
- Ti o jehon
- E shpejt si gjithmonë
- Por nxitimit
- Nga kati tretë
- Kurr nuk do ja kalonë
- Ky është ligji
- Për shpejtësin
- Në vendin tim.
- Këtu e thotë
- Atje del e ninë
O Akil
[redakto]- O Akil, O Katil
- Mos harro je
- Gjaku im
- Shko ka të shkoshë
- Mua s'mund t'ma kaloshë
- Për mirë e për keq
- Jam Hipi Zhdripi vetë.
- Ti në errësirë
- Unë në dritë
- Ti sjell vdekjen
- Unë sjell jeten
- Për dashurinë
- O Akil, O Katil
- A do pite
- A do mish
- O Akil, O Katil
- themra jote
- shpirti im
- O Akil, O Katil
- kur të dush dalim
- dyluftim
- Tre Akila
- Tre Katila
- Hipi Zhdripi te shpija.
- E rujnë perenia
Gjëgjezë
[redakto]- Deri sa nuk linda
- Terri sundonte jeten
- Doja ta shihja paqen
- Pakë këtu pakë atje
- Boja me gjakë gjallëri
- Po doja paqen e kërkuar
- Boja qiellin duke ëndërruar
- Po doja paqen e kërkuar
- Boja livadhet për fëmijtë
- Po doja paqen e kërkuar
- E gjithë jeta si bojaxhi
- Paqen duke lypë për ty.
bgcolor
Çatia
[redakto]- Punova sa
- punova
- veten e mundova
- lypa e gjeta
- kërkëndë se veta
- çka dashta bana
- për me pru si i
- qiri vanova
- lyp e gjetë
- ashtu si di vetë
- do ta sjellë
- në vend të vetë.
- rradhët vazhdojnë
- por jo tash
- pakë më vonë.
- Nëse vanona
- ti prit pakë
- nuk vonohem shumë
- sa çel e mshel
- sytë voja bëhet
- pulë
- V'nova re
- E ti tash thuj
- Vini Re!
- O Milet, o milet.
- Me notu në
- Oqean të qetë
- Qenka lezet
Dy lule të panaçelne
[redakto]- Në fushë të bleruar
- Pranë lisit të vetmuar
- Kuvendojn dy lule
- dashurin e tyre për të çelë.
- Lule moj, shtat thyera
- Pa më thuaj
- Shkopi i bariut është
- lëmuar, rrëshqetë
- Lule moj,shtat drejta
- thyer jam prapa
- Me bekim të perendive
- Si ti do çelë.
Lëdina e kuajve, 2007
Zinxhini
[redakto]- Ah! zinxhir
- Perendie
- O mër zinxhin
- Budallekie
- Ti zin xhin
- Vetë nër zinxhir
- Kur e ki njetë
- Mu bo njeri
Trojanët e paqës
[redakto]- Disa thonë janë
- Viruse
- Disa thonë janë
- Skërraja
- Askush në planet
- Kurr nuk i pa
- Edhe pse ata
- Për paqën e dijen punun
- Pa platformë
- Sistem në vete
- Që funksionon
- Në çdo platëformë
- Hyjnoren dhe njerzoren
- I gjallëron dhe i bashkonë.
Në thob të babës
[redakto]Ikim nga historia që të krijojmë histori dhe pikë.
- Shikojë përreth
- Trojet shqiptare
- Nuk e di
- Jam pikë uji
- Pikë dheu
- Apo frymë
- E ndejë jamë aty.
- Jam dhe shohë e
- Kuptojë
- Para vete vargmali shqiptar
- Me maje mahnitëse bjeshkësh
- Burim i lumenjëve të shumtë
- Që më rrëmbim pa ujitur
- Fusha të munguara
- Derdhen në oqean.
- Shikojë përreth
- Shtazë që kulloten
- Në ato male të bekuara
- Nxjerrin rrënjët e barit
- Hanë lulet e paçelura
- Në sipërfaqe lënë
- Bërllogun e papërpunueshem
- Nga natyra shqiptare
- Varfërojnë bukurin e maleve
- Deri në pakuptim
- Sa e pyes veten
- Është ky vendi im.
- E natyra shqiptare
- Punon, krijon
- Maje të reja
- Më të mprehta
- Të pa kapshme
- Për shtazët
- Shtazët kulloten
- Rreth por largë
- Majës së Skënderbeut
- Largë majës së Ademit
- E shpresa mbetët
- Që pikat e ujit
- Të mbledhura në re
- Rreth këtyre majeve
- Të bien në tokë
- Si dhurat e Zotit
- Për bujkun
- Me atë pakë fushë
- Të shkretuar nga
- Vërshimi i lumenjëve.
Shpija e madhe
[redakto]- Bota është e vogël
- Për dashni
- Kjo BE-ja jonë
- Si një shpijë
- Pa çati
- Si një shpijë
- Pa drejtësi
- Ëndërron një
- Çati.
- E kur edhë
- Koha e traut
- Shqiptar
- Hipi tha,
- Prit bre burrë
- Se nuk e lo vëllan
- Përderi sa ai nuk
- Më lenë mu
- Po duhet mi
- Kallxu me qfarë
- Gruje u martu.
- E kur ta dinë
- Fëmijt e tij
- Të jenë të lirë
- Vijen familjare
- Mi zgjedhë.
Dita e notimit
[redakto]- Dhe Plaka e oqeanit
- Në bregë ja mori gjithë
- Energjin e njohur
- Për njeriun
- I mblodhi gjymtyrët
- Ashtu duke rrjedhë gjakë
- E kapi një në duar, dhe bërtiti
- Jam humane
- E hudhi në valen e oqeanit
- Shtazët filluan të duartrokasin
- Gjerë në kupën e qiellit,
- Disa nga to përësriten veprimi e saj
- Me hukamen e t'Madhit Zot
- Koka filloj të mbledhë
- Gjymtyrët e shpërndara
- Që i linte pas vetës vala e trazuar.
- I shtrëngonte me dhëmbë
- Skajet e gjymtyrëve
- Për ti lidhur ndërmjet veti
- Rreth shpirtit të perendive pezull në hapsirë.
- Djalli e dreçi shikonin
- Kjo është kafsha thonin
- Kafshat e madhe për ju
- zëri i Zotit ushtonte.
< 1 |
faqe - 2 - |
3 > |