Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/1

Këngë natëtistëve

faqe - 1 -

2 >

Gjenerat e nemun

Gjenerat apo

Bjeshkë nuk e di

Emrin dikush

E ka dallashitë

Se për të nemun

T'nemun ishim konë

Dertë për babë

Dertë për nonë

Po ardhmërin

E fëmijës ku

Mi lonë,

Vetem le ta dinë.

Gjenerat e nemun

Jem konë.

Dashtë Zoti

E këtë udhëtim

Kotë nuk e kem bo.

Pa marrëveshje gjeneratash

Këtë botë me lonë.

Ma morren flamurin

Ma morren flamurin

Që të partë ma lanë

Nën hijen e tij

Të punojë e të krijoj.

Ma japën një shtet

Që ankth më i madhë

Se gjitha masakrat

E kalura mu bë.

Ma morren flamurin

Që të partë '68

Me gjakun e tyre

E lanë.

Ma japën prapë një

Leckë, prapë një shtet

Na merre, mshele

I joti është.

Këtë s'ta komë

Me borxhë o zotni

Në punofsha, punoj

Nën hijen e flamurit

Kuq e zi

E sa për lecka

Lecka m'ka punu

Edhe ajo Jugosllavi.

Kosovarja vogël

Kosovarja vogël

Në luftë ka marr pjesë

Hej gjithku le t'dëgjohet

Le ta dinë për besë

Se kosovarja e vogël

Në luftë ka marrë pjesë

Hej gjithku le t'dëgjohet

Le ta dinë për besë

Se kosovarja vogël

Bomben e ka hedhë

Hej gjithku le t'dëgjohet

Le ta dinë për besë

Se Serbia kosovaren

E ka dhunu, po për besë.

Hej gjithku le t'dëgjohet

Le ta dinë për besë

Se kosovarja e vogël

Serbin e ka tretë.

Hu-hu-hu e mu-mu-mu

Hu-hu-hu e

mu-mu-mu

janë lidhë

cili njonitjetrit

dojn me ja kalu

Herë

hu-hu-hu

Herë

mu-mu-mu

Veshtë e

Sytë po dojin

me naj tranu

Veshë e sy na

shkatrrun

N'ferr tyne kanë me shku.

Shetita ka shetita

Shetita ka shetita Pashë shka pashë Çisi opozite Krytrash, kurr Nuk pashë. E pash një glob përmi një kalë një karrocë dengë piuna E kish pasë Bërtita e piskata U çjerra e u çarta çisi opozite krytrash kurr nuk pashë Dy herë me marr Gol nga një pozit Opsajt, kjo vetem N'Kosovë vaki bon. Tadiçi me kry ka hi. Njizet killometra legrë Dërgut Pashës Ai komen e ka shti Kishe jabanxhi Fesat tu shti. Plumin n'ball Me ja pas dhonë Kurrkush në kitë Botë nuk ish çudit Se vet e ka lyp.

Kush kish ni Zor e kish pas Gazin mi nalë Tonve para syve Izetbegoviqi Ju kish dalë. O shqiptar, Po a po menon Që me civilizum Ki punë a? Kallxom he burr cilen punë e kryn pa dhunë? Simbolet e masakres N'ball i ka pasë Trashëgimtar i tyne Ashtë Mu pas kon i herit E kish mbrojt Mes mi ly me gjakë. E folni për ondrren E kosovarve!!! Po kjo osht ankthi Kosovar Që hala kërkush në kit Botë se ka përjetu. Me t'dhunu Edhe byrem Para komve me ju shtru Miku im Tu keshë mi këndu.

Miq se jo mahi Po ta bijin Gjaksorin N'shpi Byrem pet thojin Bjeri allti E ai i ngrati Topit me kry Me zor tu ja hi

Pa terr fishta

U çu e tha

Unë jam

Pa-terr Fishta

Që shkruaj

Me gishta

E niva kongen

E jorganit

Qysh ja la

Shpatullat

Jashtë Gji Gjonit

E thash ta veti

Shka pe bon GjerGji

Ti n'kto terr tesha

Si fishti n'kimik

Koke hi

A pe ju knon

Hutave për hava a?

Jo bre djalë

Po për mu

Thojin që n'malsi

plot huta kom zanë

E krejt me një libër

I komë lanë.

Lahut e Malcisë

I thonë.

Çka ka posht, ka lart

Gjashtë të mbyllur Pijnë e argëtohen E lënë me një anë Një trup krenar Trup i egër Zemer plotë Për armikë trimni Për vëlla dashuri Se mëmëdheu burra Të dlirë në jetë i solli Kanë kalu kohë O mikë, nuk po t'njohë Po unë jam yt vlla O Hipi Zhdrip. Por ata m'atanë Janë të tutë o Tropojanë Janë nuk janë Nuk e di shka Me të thanë A janë për vëllanë? Kalun dy-tri vite Arab, rus, e çka jo Shumë baraba u shetiten Kur ja mori dorën Nga kalojke Miza u ndike. Edhe pse ndaj njerzëve I dashur ishte. Hipi Zhdripi Po delë në vizitë N'prag t'shpisë madhe Një emër po e ndinë Është i çmendur Është vlla im Ç'porru nga këtu Oj çelbërsirë. Kur me dorë Nuk ka prekë njeri Për çelbërsira Penicilin E ti o lexus Ta dish që kyveti I njeriut nuk rri N'letër po diku tjetër. Me një copë letër Oratori t'mashtron Zemrë t'a rrëmben E ta copon.

E ky mëmëdhe Nuk më lëshon Për shtetsi Nuk mendon Jam shqiptar Nuk jam jugosllav Them me krenari Që ta shenojnë Vend i huaj Nuk kupton Më ndanë nga Pejont Me Dursak më bashkon Mallkon, Shqipërin Si shtetë, unë Durojë, presë Kosovën t'a ranojë Po e bani, e bani Mangupi, e krisi Por rreshtat e jetes Më tej vazhdojnë Me bullgarë, Në fush futbolli Ne shqiptarve Na bashkonë E kush thotë Se secila shpi Nuk ka nga një Mangup Djalit të ri Zhagë për toke I shkoj, veten E sakatoj Eh, mangupit, Njeriu kur ti Ndihmojë, bije Përdhe njerzimi Dhe gjithçka Fillon nga fillimi Mangup o mangup Nuk je vetem n'këtë dynja Krisi, Se ka shqiptar U bë lëmshi Me një fjalë Dursaku, mbarojë Jebemti ti majko Ti ti majko Në atë kijamet Hipi Zhdripi U knaq t'u qeshë E kështu, vargu Vazhdon, vagon Për vagon, deri Te stacioni jonë Kur do n'dahemi Përgjithmon Dursaku lëshon N'tokë komë Bullgarve një Porosi don me Ja u lanë Jebemti ti majko Hipi Zhdripin Mos me ngucë Durtë në qafë Me lotë në sy Përshpëritë, Më falë, Nuk e kam di Që je një Shqiptarë i till Hipi Zhdripi Me 7 bullgarë Vetem qeshë E mendon A thua duhet Të jetë kështu Gjithnjë Që veten ta Kuptojmë.

O lexus fluturak, Qasju pakë kësaj flake! Mase krahët t'i përvëlon, Po dhe shpirtin ta shënjtëron. Para 100 e kusur Vjetëve ka thënë Baca Naim Vështirë ta kuptosh! Po s'fluturove Lartë mbi Folenë Ku rrinë Fluturo, fluturo Fole në fole Ulu këmbryqë Ha bukë e kripë Nga të endesh Veten do ta shehë. Mos ke frig nga Vete vetja. Hiqi maskat Tua, ke durim Do bijnë Maskat e tjetrit Të gjithë Jem molla të Ndaluara Nga një pemë.

Kesh intimitet

O Gjyshe, a ka pas n'Kosovë ari a, a jonë konë k'tu përpara kaubojë me mledhë ari a. A ka pas "Ethe t'arit" a? Nuk e di me gjyshen, vetem e di qe dilshin, i merrshin me vete sitat edhe thojshin pe shkojim n'Sitnicë.

i Kosovës

E kam një problem

O miku im

Të imtat e mia

Ti tregojë

Nuk kam guxim

Nuk e di

Ende fëmijë!

Apo nënë toka

I pa pjekur

S'm lëshonë

Iki e vijë

N'prehër të saj

Gjejë sigurinë

Marrë guxim

Shpallosi

Intimitetin

Tim

Qeshi me vete

Kur nga sytë tu

O lexues

Shohë që fjaltë e mia

Nuk kanë kuptim.

Tani më vije të

Vjellë e të qajë

Kur kujtojë e shohë

Se si kurreshtja

N'imtimitet

Popujt i gjakosë

Vetem e vetem

Që tjetrit atë

Çikë vetemi

T'ja shkatërrojë.

O miku im,

Vëri vetit kufi

Edhe nëse jamë

Fëmijë, jamë si ti.

E me kohë

Nuk dihet

Ndoshta edhe

Më i mirë se ti.

Mos ke frikë

Zemren që tani

E kamë më të pastërt

Se ti.

Njësit e gjuhës

Gjuha, ky organë

Diku matet me gramë

E bëhet gramatikë

Diku matet me kile

E killavet krejt

Diku matet me tona

E teton i bonë njo.

Si thua zoti

Albanologë

Ç'kemi të re?

Mund të bartësh mbi supe

Tonë atë gjuhë që kemi ne?

Do ta fusish në laboratore

Ta gëdhendësh, e sakatoshë

Që të tjerët të krenohen

Me coftina të mbushura me kripë

Të gjuhës sonë?

O shqiptar,

Mat me gra-më e

Mat me kile

E ta dishë

Që kena tonelata.

Tone e tonelata

Që secila shtazë

Nga çdo anë

Nuk priton me thonë

E imja oshtë

Secila shtazë

Gjuhet mbi t'a

E copton, copën

Për vete

Dhe si majmun

Bërtet e imja

Është e vërteta.

E kush e mbajti

Kush e rujti

Nuk donë të dëgjonë

Muti.

Dje gjysmë pelë

Gjysmë magarë

Sot, ndriçim

Për të parë

Jam albanolog

Unë e rujta

Ruajte mut,

Se shqipen

S'munde t'a zëshë kurrë.

S'ke vegshë në kokë

Për të ngritur tonë,

Shqipja kur

Tingapë tingëllonë.

Auto Estrada

Se n'Gjakovë

Hunë madhi

Na e lëshoj

Kushtrimin

Këtu nisi

puntë e veta

Auto Estrada

e Çlirimit.

Herë me pare

Herë pa pare

Studentat i

Qiti n'dritare.

E tashtë

Po bërtet

Shka kini me mu

Qe ku jonë studentat

Me ta keni punë

Prej Gjakovës

N'Prishtinë

Na e kemë maru.

Lapsa, Fletore

E Abetare

Ju kemi pru

Shka boni me to

Osht punë për ju.

Na rrimë kqyrim

Najku tjeter

auto estrada

Me maru.

Hunë madhit

Si duhet diploma

Me shkollë t'jetës

E pruni Nona.

Mat e mat ikë

MAT E MAT IKË.

DITURIA ËSHTË PESHË

KUR LËVIZË

I THONË FUQI

QË EDHE BJESHKËN

KUR GODET

E BËNË THËRRMI

E KUR BJESHKA

BIJE PËRDHE

SHTAZËT KUPTOJNË

PESHËN NË ATDHE.

Artisti im

Shikon pasqyren

Ajo fletë

Gjithë atë

Që i ndershmi e pretë

I ndershmi e pretë

Dhe i lodhurë

Refuzonë

Fjalëve të i besojë

I ndershmi e di

Që shumë pjesë

Të zhgëndrrës

Kanë themel të vërtet

Por ashtu i lodhurë

Mbyllë sytë

Kthehet në ëndërr

Kërkon Artistin e vetë.

E atij i fletë

Që ushtarin tim

Në dritë të vërtet

Ta qetë.

Këngë natëtistëve

faqe - 1 -

2 >