Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve

Luli i madhëzë

faqe - Këngë natëtistëve -

1

Ushtari im

Ushtoi

Kushtrimi

I popullit

Shqiptar

Ushtoi

Zëri

I ushtarit

Shqiptar

Nxiton

Populli

Ushtarit

Të i shërben

Nxiton

Tregtari

Nirsen

Popullit t'ja rrëmben

Tregtar

Që mbajn veten

Patriot

Thastë plotë.

Se kanë pa!

Se kanë pa!

I fletë burri gruas

Me zemërim plotë.

Ah! Kjo dukuri

Edhe Gurin

E shkatrron

Vetem durimit

S'ka çka i bonë.

Se ushtari shqiptar

Nuk është peshkë

N'grep tregtarit me ra.

Është ushtar

Ushtar vullnetar

Vetem për liri

N'luftë u dalë

S'ka mendu për

Për premtime e gjahë

E lërë më për para.

Ai nuk e donë belanë me t'vllanë.

Vetem një dëshirë

Ai ka,

Populli i lirë

Në vatanë.

Kalove provimet

E Zotit

Për ty

Do t'krenohet populli.

Jemi komb

Ka një komb

Në këtë botë

Që e quan veten

Shqiptar

Jo, jo

Janë individë

Kjo tokë vetem

Skllavë tanë mbanë

Perendit

Kanë thënë

Është një komb

Komb shqiptarë

Jo, jo

Janë individë me bishta

Po ky flamur

Në Vlorë?

Do t'ju delë

Dardhë me bishtë

O të gjorë.

Kështu Sot

Zoti ka thonë.

Mrena tërpiçkë

Me lot në sy

E me buzë në gazë

Shikoj n'pasqyrë

Damarin tamë

Dhe i flasë

O Damar, o damar

Po a din ti

Peshqi me nxanë

E Damari ndalet.

Nuk lëvizë.

Shikon e mendon

Po aspak nuk kupton.

Ah! pasqyre, moj pasqyre

Cila është më e bukura në botë.

Është Borëbardhja

Ku bjenë prroni ajo jeton.

Me një thes specash t'arrnunë,

E me njerzë t'shkurtunë

Ajo me nxjerrë peshqit

Në tan'antë ka mësu.

Nxjerr dylbera,

Mrena tërpiçka

E nga njëherë

Edhe ngjala.

E prekë me dorë

Damarin tim

Dhe peshqit

I kujtojë

Dhe kuptojë

Që jamë në jetë

Dhe heshtjen e vetemis

E gjallërojë.

Peshqit nga

Pasqyrja më

Shikojnë.

E unë të artin kërkojë.

E Gusa, në gurë

Votë e pashkëve

Ka vizatu, voja n'ta

Edhe njëher po donë me gjaku.

E draga

Po bërtet

Tona k'to vjetë

I kemi hupë

O Drag, Drag gërbani

Kurr s'ki mi mësu

Që mas parti veten

Duhesh me shiku ku ki gabu.

Lej këta le t'bojin

Kompromise, kanë kohë

Se shumë pakë kushton

Mijra njerzë n'botë amshueshme shkojnë.

E unë pasqyren sportive

Shikojë.

Pse jo!

Kur ata pyesin sala?

A thi na ka

S'pari takë, sakicë

Spartaku thojke jamë

S'pari tanë bashkë jemi konë.

Ky është vendi

Jonë

Trojë e vërtet

Përgjithmonë.

Ku je nisë moj

Ku jeni nisë mor

Ku jeni tuj shkue

Dije-jar-na-ne

Me sy t'mshelen

N'Evropë dojmë me shkue

Dije-jar-na-ne

Po, populli sa për

Ftyrë oshtë tu ju votue

Dije-jar-na-ne

Me vo t'popullit

Po menoni që jeni tu lue

Dije-jar-na-ne

Rrnofshin votë

N'nxhepa t'popullit

Dije-jar-na-ne

Se sa për ju

Kena marue

Dije-jar-na-ne

Keni hi n'mes

Dy zjermave

Dije-jar-na-ne

O fetah, a me ne

A me ata

Dije-jar-na-ne

Gjeneral Çekiqi

Gjeneral çekiqi

Njeri human

Kur kërsiti

Lufta, përkrahë

Njerzëve u kanë

U kanë e ka bo namë

Si gjeneral

Internacional

Gjeneral Çekiqi

N'vendlindje u kthy

Për kasapin

S'deshti me ndi

U krye lufta

Liria doli n'dritë

Gjenerali vetem

Bojke sehri me sy

Për hirë t'atdheut

I deshi teshat

E shtinë në politik

Kaçipërdhiçkat tu

Pi e t'u bërtitë

E Gjenerali çelë

Kufi për ditë

Ah! kur vjenë ajo ditë

Gjenerali kaçipërdhiçkat

Me çekiq me i thy.

Akullorja

Pse nuk e shfleton
dora fletoren
lehtë si përkdhel
gjuha akulloren?
Kjo gjuhë e shkathtë
lëpin në të majtë,
lëpin në të djathtë,
vëzzzzt teposhtë,
vëzzzzt përpjetë
e syri rrotullohet
akullorja zvogëlohet
dhëmbi "Kërrc" n'korrnetë...

Shtëpia ime ka sy

Shtëpia ime ka jetë

S'beson? Kjo nuk është lojë

Çdo ditë ne e gjallërojmë.

Me tela e pa tela nëpër

Ekrane e Televizorë.

Voja

O moj vo që po t'thojin votë

Katër vjetë me djerës e mundime

T'kam nxehë

E zonë nërë komë

Janë ardhë do me kravata

E po ma lypin me t'dhonë

O nuk jamë çyqe vonë mi dhonë

O e di, je njeri

E voten n'inkubatorë

Ka ardh koha mi lonë

Po a çelë a nuk çelë

Nuk e di shka me t'thonë.

E ti mos prit,

Menjëherë

Mas zgjedhjes kravatës

Edhe një vo e bonë.

E me budallekit tona

E nxanë nërë komë.

Një ditë me siguri

Prej votëve t'ua

Që një zog do të çelë

E të fluturojë

Përgjithmonë.

Bota prej penit

Heu Atfishtë shka pe thu

Rushdi kangës me tupan a me ja fillu

Se Sinanen e Sabijën në maxhe me sefa e sevda

I kina majtë

Nana tyne ma ta nej po bërtet

Po jevgët në tim të vllaut i keni qu

Me dridhë penin

Në atë botë Selvia me vallëzu

Po si na u bo kjo punë

Djali atynëve qe e majnë penin ju bjen grusht.

E Selvia met cullak përmi prush.

Zoti Madh po te lutem mblo Selvin me dushk.

Bollmojeska çiklopit na i ka

Thonë njeri që se ze dhoma

Komë e kry përtej dhomës i kanë dalë

Se, se kanë ditë se allamoni thotë

Njeri shehë ma mirë me të dytin.

E bota ta dinë që Bekimi shkopin magjikt

Sy ja ka shti, për me bo

Çiklopin gusë

E me lëshu vonë për njeri

E vetë në zall skeleta njeriut me vizatu

Se mishi shpejtë vjen e shkonë si vizatim

E perendija shumë sene i bonë Kabulë

Vjenë i frynë kosit taratrojit

Si ka bo shumë herë në këtë botë.

E ç'po i binë Shotës jevgët e magjupt

E u kallën kur ninë

Që n'Dardani po binë dy tupana

E nona tyne po ju thotë

Çohi vallëzoni ju pastë nana.

IHA - Donja me defë

Po thotë Majkell Xheksonit

Defin ja komë lonë.

Për mi kallxu botes anë em anë.

Se kur fletë gojani shumohet dija

E shumari e mësonë qysh sharrohet Selvia.

Shumarit sharren ja jepë gorania,

qeni që e ka rujtë Paria.

Opo ja japë me gjithë kënaqësi

se na e dojim shqip me ni.

Ah Bullicë, Bullicë

Qu livrit e mos rri kotë

Se e ki bo Selvin krejt lloç

Se shqiponja me

Dashni gardhin ta hekë

Mes gabo me ikë

Ngo vllavin shka po të thotë.

Ksej i thonë sheshë i bukur.

Veç me lotë

O pa o ni.

O peri

Kshtu e nxjerra këtë

Operë

Shumë të fala

E me nderë.

Lum po bonë Shqipnia

Rrnoft Llap-Labia

Po mes harroni shka

Po ju thomë

Se Gollaki është i jonë.

Edhe gjyshi vetë ka thonë

Pirroll ju koftë

Se jeni erë që zemrat na i nxehë

Eh, kur u pshteta me menu

Hapa dritaren, Berluskonin me kërku

Berluskon ty të pastë gjyshi

Që me ata dhomë krejt Romën në dritë e qiti.

Je xheni i vërtet, se

Sa kosakëve të Napoleonit

I ke tregu se Zoti është i vërtet.

Se edha ata jonë ikë nga kosi i Shqipërisë së vërtet.

Pajtonxhija popullit i ka premtu

Se Merakun për stolin e ariut prej telit

Ka me ja hekë.

Kur në dritë delë Aristoteli i vërtet.

A merita që ka e është ba zi tu hekë

Po qirret e bërtet,

O bomani sa ma shpejtë.

O prit bre burrë

Se nuk jamë jahu

Jamë shqiptar

E jam t'u arrnu

E di që shumë njerzve

Arrna nuk ju pëlqen

Po jemë e kemë qenë

Solidar në këtë jetë

Se edhe shkenctari

Kur kafkën e fëmisë

E shikonë

E dinë që arrna-arrna u konë.

Ju ka dashtë kohë

Kristaleve me thonë

Jena kockë

Diamant i vërtet

Vetëm kshtu

Zoti, skeletin

E fëmijës

E maron

E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

Kur fëmija vetë

Babë ku e lamë krojin e arave tona.

Mos ki frikë o shpirt se me zarë edhe ai rrjedhë.

Delet tona

Kërcyllin e pemës së re

Kanë me tretë.

Që t'mos ketë më zullum në këtë jetë

E moj mollë

Mollë e shkretë

Nuk të hanë delet e mia

Se jamë bari i vërtet

Të çojë në shpi të Zotit

Në Jerusalem.

E mej tregu njerzimit

Se je e vërtetë.

E latini një arrnaxhi

Po e lypë

Për ata që penën e kanë ndërmend

Pirunin i argjendit mirë po punon

Ëndrrën e Hipi Zhdripit për pak ja

Shkatrrojë.

O osh O, s'sosh, pozitiv

Demat e botës te paria i bjenë

Me marr shkopin magjik

Të Nënës Terezë.

Se i kena nonat ma të mira

Që dinë si lindë e rritet fëmija.

Po ta kujtoj o plakë

Dy luftojnë i treti fitonë, e teton kena me dekë

Por unë e kamë zemren vetëm dashuri.

E ti mos harro ai që abortojë osht t'u kqyrë.

E kjo simfoni nuk është për fëmijë

Që unin nuk e kanë ndierë në zemrën e tij.

Ah, kjo pikë, pikë e vërtetë

Përreth vetës krejt univerzin e cellë

Fëmija i lindur me dashuri

Rroten e qetë e vërenë

Me dashuri e heka frikën që njerzit

Të mos i shkelë

Krijova një rrotë finale

Pa pare

Që botën e sjellë.

O ju yje e ju hona

Nëse vazhdoni

Me rrena e pshtellime

Dikuj ka me ju

Kajt nona

Le, se ishte

Le, se ishte - po pse ishte?

Ja-a, është - po pse është?

Le, se ishte tradhëtar - po pse ishte?

Ja-a, ishte patriot - po pse ishte?

Le, se ai me fe - po pse me?

Ja-a, ai me komunist - po, pse me?

Le, se ai me fashist - po, pse?

Ja-a, ai me kapitalistët - po pse?

Le, le, le e po e lenë vetvehten.

Le, le, le e po vdesë si qenë.

E mos kukat masandej le-le.

E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

O baca Naim, boll bre mes em shti

Mu shkru n'kartë nuk shkruhen

Për këta e kemë bo vendin ku thuhen

E kur goja e nxjerr fjalën e shkrune n'kartë

Milliona e milarda grimca i kallë

I kallë e i përvëllon, paramendo kur trupi i ndihmon.

Këtë botë e katapultonë.

E kem provu kur teatri jashtë

Skenës është lujtë

Nga ajo kohë

Kjo punë nga i'Madhi Zotë

U ndalu masën e grimcave me i trazu.

Eh, ram në gjumë, bujtëm disa javë.

Në dritë nuk mujshim me dalë.

Na mungote fjala e Zotit t'Madhë.

Zoti i madhë e pruni Copën

Aua, çfarë Cope, i ngante, afër

tepihave t'persisë.

Copa anë e përtej u hapë

Dhe në veshë, tha qi ...

E unë i rashë.

I'Madhi Zot kah mot e ka ndalu

Për këtë fjala vetëm nëpër

Shtëpia t'mia flitet e thurret.

Po o perendi si i kanë emrat ato

Ma thuaj se nuk e di

Te at i ri, kisha pa qamin duke çarë.

Kjante e vajtonte nga t'vetë ishte ndarë

Bë k'ta, dhe shih te qetë si jonë.

E çami tha po edhe ata si unë një lotë në zemër kanë.

E u ropa t'u punu, e kërkush s'po ma di.

Këto fjalë të mia i kamë

Pa mahi.

E unë qyrr i vetmumë

Prej tonë këtij mishi e vjami

I rrethumë.

O fëmijë që shikon e ende nuk kuptonë.

Vjenë dita e të duhen, si mu deshtë Naimi mu.

Se kështu njeriu prej kocke, mishi e lëkure u maru.

E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

O fëmijë që shikon e ende nuk kuptonë.

Ke durim me Perenit si patem ne Sot për ty o i'Madhi Zot.

Se kanë thanë të partë e tu.

Se nuk është lehtë me majtë fëmijë si njeri

Për këtë, ne të bëmë ty një.

Ke durim deri sa të plakësh këto fjalë

Deri atëherë munesh me ardhë neve

Në teatër me na pa.

E demat pas frengjive, që i shohë

Kur e hapi dritaren, mbushem gazë

Kur pyesin, pse kto kamera

Po ju them o zotni që jeni pas

Dilni matanë dhe shikoni

Qysh shpërthen e qeshnja mas shtosit t'shoferave.

E ti qe pe menon se s'kom tjeter punë

Veqë se mi mshu si ai me tull

Ma merr menja se e ke kuptu.

E mos harroni se

Arti më i bukur i jetës

Është për një jetë njerzore me kultur shpirtërore.

E unë po e vazhdojë me i mshu 21-shit

Ah, kos i mirë, a kosovâ ç'farë cope oshtë

K'ta e dinë nëpër tal ku pu talli e po u bani.

Ups, me tal e nisëm me taljon pi lomë

Se kur të t'kem nevojë një m'romje

Imagjinojmë

Ademi vdiq, Selvia met me barrë

U quditshin qysh kshtu motra me vëllanë.

Po se kanë ditë që motra në jug u kanë.

Ah, dhip i mirë Selvi ishe konë

Po ja ki vnu mollës synin, e gjallë

Nuk duhet me të lanë.

Kanë marr vesh krej shqipet e planetit

Që ty t'ka hupë vigjiniteti

E mollën ty n'dorë nuk bonë me ta lanë

Po mos ke frikë se i kem djemt në Amerikë

Ty e mollën, thmitë e ademit

Nëpër udhë t'Katapultit kanë me t'qu.

E Hipi Zhdripi është gjakovar

Njëher ondrën dikush ka shanca me ja prish

Dytën herë, e ka vështirë, i'lshon kallakonxhet që t'çudit.

Se dulem prej temes

E kshtu mor djalë

Me miliona njerzë u vranë, u bonen shkrum e hi.

Kqyrja emrin e tij shka po të thotë

Mos e lini, po tjetri tepër largë shkojë.

Ndezi xixën e gjëvergjillit.

Ulju e përkulju fjalës Naimit.

Se në atë shekull kso fjalë kanë përdorë

Në botën e Hipi Zhdripit

Se fundi fundit,

Unë s'kom fajë

Pse u Met o hi.

Për me pa këtë film

Dashnia për njerzimin n'zemër tone

Duhet me kanë e paqë si loti im.

Po kjo nuk do me thonë

Që t'ritë mos me menu

Para se mi nisë me hangër molla t'ndalume

Se molla t'ndalume gjithëmonë ka pasë

Po shtosi oshtë me lonë teton me pa

E me konë t'vetëdishëm që nuk bonë me prekë.

Krejt bota e di

Që molla e Zotit

Duhet me konë n'shpi të Zotit.

E mes me livrit vërcë-e-cërcë

Po çoni selamin demave ta nisin lojën

Udha për Jerusalem.

E suta bacës sa ka nisë me folë

Na shkojë në shpi të Zotit, Selvia me mollë në dorë

Zoti e runë edhe ja blenë një kurrorë.

Panonia e Dardania festojnë.

Që skllavëria e vërtetë në Evropë mbarojë.

Hajt se deri sa t'luhet loja

Teatrat nëpër shpija t'Zotit

Muret nacionale i shkatrrojin.

Masanej nuk është interesant, nuk dallon si floriu prej ari.

Kush do mi rujt adetet e veta,

Le të ngjitet nëpër bjeshkë.

Ata kur u dalë libri në masë

Këtë andërr e kanë pasë

E sedel mo tashti me kompjutera e televizion.

Shkon qebesa tu keshë.

Edhe ta dini, se

Ajo gjenerat këtë andërr e kanë trashëgu

Prej atij/asaj që ja ka fillu.

Na tash e dimë se qysh delë 1-shi para O-së.

Edhe e bojim vetëm me ja bo pleqëve qefin.

Ky është rrespekt për Perendin

Ashtu që punën që e bojim Sot

Nesër Zoti me na ditë

Që jemë munu çaqë sa kemi ditë.

E pleqtë nuk i kena mytë.

Që edhe fëmijtë tanë mes me na mytë.

E në vetëshe qysh ka ardhë deri tek kjo punë

Unë nuk di shka me t'thonë

Vetëm se gjuha JAVA shumë sene t'kalxon

E ata shqiptar që muhalifet e ati OSHO-s

A qysh e ka emrin, i marrin seriozisht, ngulen keq

Se ato janë lëkurë qysh pleqtë e kanë paramenu njerzimin.

Ato të mira janë për pleqë e për të ri të dalën dipit

Po për dishka tjetër kurrgjo.

Për me pa qartë ai që e di me shqiptu t'folmen tonë

Ska nevojë as për drogë, as për kurgjo

Vetëm sheqer në kafe

POWER. edhe shkon si vodka me limon

Fluturo lartë-lartë

Oj shqiponjë

Edhe shehë krejtë shtaztë e njeriut shka kanë bo.

Lexo me zemër njerzore

Ilaçi kundër KEK-ut

Lexo pa hile

Po, po, secili e dinë

Fjalën e Konicës

Nënat shqiptare lindin vetem oficira

Po, po se krejt prej istrisë

xhind i kanë marrë e bo duç

E kanë thonë se është Met o hi

U bo Dukat.

E për me ju bo qefin pleqëve e mi rujtë qetësinë

Mishi duhet me u kapë për ashtë

Kush është bektesh e merr veshë.

LUFTA E MAJMUNAVE

Gjermania duhet me nxjerr ma shumë Kaja Jana e qisi tipa, Xhango Azyla.

E populli ma shpesh ta kujton Rudi Karellin se hero ish konë.

Se skeleti donë muskuj dhe mishë për me ecë.

Edhe Afrika mos t'menonë se populli

N'Gjermani nuk ja di, por përkundrazi

Me cilin NJERI t'folësh nja-t'dyten direkt a indirekt ja di.

Po edhe këta kanë hekë

Për me ardhë kjo ditë

E nuk janë vetëm Afrikantë po jamë edhe une e ti.

E kështu mër shpirt, nuk e di sa është vështirë

Kur mësusja nga Afganistani çartet kur sheshë se

Qysh puna shkonë, e prej urrejtjes e dhimbjes mallkon

E ti gjendesh mbi murë si murë e shikon

Në të dy antë

Si njeri-njerin nuk e kuptonë.

E në vete bërtet Sabër selamet

Se deri sa nuk derdhet gjakë

Mirë po shkonë.

Po shkon, po shkon si Vodka me Limon.

Se prej asaj nane afgane

Dy çupa po studiojnë e vjenë dita që e kuptojnë.

E haj me detë

E u rrjepa t'u punu

E ata nuk po kuptojnë.

Unë nuk jamë as shkrimtar as poetë

Po ju ka-me-ra ka të bi që më shikoni

Luajini lojën "Nuk bje, ku bje, syri Shqiponjës e merr".

Dhe kurr mos harroni

Se JAVA ju shehë.

A ashtë shejtan a melaqe

Kjo varret nga ne

Po përktheni Ilaçin e KEK-ut

Se për detyrë e kemë me nda me të tjertë.

---

Luli i madhëzë

faqe - Këngë natëtistëve -

1