Vitviteja/Gjergj Fishta/Gjuha shqype

GJUHA SHQYPE
Porsi kanga e zogut t´veres,
Qi vallzon n´blerim të Prillit;
Porsi i ambli flladi i erës,
Qi lmon gjit e drandofillit:
Porsi vala e bregut t´detit,
Porsi gjama e rrfesë zhgjetare,
Porsi ushtima e njij termetit,
Njashtu a´ gjuha e jonë shqyptare,
Ah! Po; a´e ambel fjala e saj,
Porsi gjumi m´nji kerthi,
Porsi drita plot uzdajë,
Porsi gazi i pamashtri;
Edhe ndihet tue kumbue,
Porsi fleta e Kerubimit,
Ka, i bjen qiellvet tue flutrue
N´t´zjarta valle t´ameshimit.
Pra, mallkue njai bir Shqiptari,
Qi ketë gjuhë të Perendisë,
Trashigim, s´ia len ai fmis ;
Edhe atij i u thaftë, po , goja,
Qi e përbuzë ketë gjuhë hyjnore ;
Qi n´gjuhë t´huej, kur s´ashtë nevoja,
Flet e t´veten len mbas dore.
Në gjuhë shqype nana t´ona
Shi prej djepit na kanë thanun,
Se asht nji Zot, qi do t´a dona ;
Njatë, qi jeten na ka dhanun ;
Edhe shqyp na thanë se Zoti
Për Shqyptarë Shqypninë e fali,
Se sa t´enden stina e motit,
Do t´a gzojnë k’ta djalë mbas djali.
Shqyp na vetë, po pik´ma para,
N´agim t´jetës kur kemi shkue
Tue ndjekë flutra nëpër ara,
Shqyp ma s´pari kemi k’ndue:
Kemi k’ndue, po armët besnike,
Qi flakue kanë n´dorë t´Shqyptarvet,
Kah kanë dekë për besë jetike,
Kah kanë dekë k’ta për dhe t´t´Parvet.
Në ketë gjuhë edhe njai Leka,
Qi ´i rruzullin mbretninë s´i a xuni,
Në këtë gjuhë edhe Kastriota
U pat folë njatyne ushtrive,
Qi sa t´ndrisë e diellit rrota,
Kanë me kenë ndera e trimave.
Pra, Shqyptarë, çdo fis qi t’jini,
Gegë e Toskë, malci e qyteta,
Gjuhën t´uej kurr mos ta lini,
Mos t´a lini sa t´jetë jeta,
Por për të gjithmonë punoni,
Pse, sa t´mbani gjuhën t´uej,
Fisi i juej, vendi e zakoni
Kanë me u mbajtë larg kambet s´huej.
N’për gjuhë shqype bota mbarë.
Ka me u njohtë se ç´fis ju kini,
Ka me u njohtë ju për Shqyptarë:
Trima n´za sikurse jini.
Prandej, pra, n’ e doni fisin,
Mali, bregu edhe Malcija
Prej njaj goje sod t´brohrisin :
Me gjuhë t´veten rrnoftë Shqypnija !