Dhe mbete si bleta në lulet e njoma, i thekur për vatër, po shëmbull o Anton! Po qysh? Së fundi të humbi edhe kufoma Atje në Misir ku rëra plumb rëndon?
Ahi, o këng' e këngëtorit mërgimtar, që dole nga fundi i shpirtit të djegur për dritë, as eja së largu o varg shqipëtar vjersh' e Çajupit, që ëmbël ke prekur
telat e hollë të lyrës sonë lirike, dil o lehtë varrit, eja në tonin varr ku ndeze flakën edhe për vete u fike.
Eja me erën plot tinguj, sa më parë, se tretet vlera e dritës në këtë vënd siç treten eshtrat e mjeshtërit tënd!
Janar 1936
↑Nxjerr nga PETRO MARKO, "HORIZONT", Redaksia e botimeve "RILINDJA", Biblioteka Shkrimtarë Shqiptarë, Prishtinë 1972.
