Pepili/Komedia Hyjnore/214

Nga Wikibooks

K. XXXIII Rrethi i nandtë. - Brezi i dytë (fundi). - Vdekja e Kont ugolinit. - Brezi i tretë (Tolomea). - Tradhëtarët e miqëve. -Frati Alberik. - Branka d'Oria[1]

zeza gjelle

[redakto]

E gojën fill e çoi nga e zeza gjellë
Ai mëkatar, me flokët tue e fshi
Të kokës q’ia kish grrye nga mbrapa shpelle.

[redakto]

Pastaj filloi: " Ti don të përtërij
Të tmershmen dhimbë, që n’zemër plagë e mbaj
Pa folë ëndë, veç tue kujtue kah rrij.

brerja

[redakto]

Por farë në m’u baftë fjala e prej saj
Kobi t’i dalë trathtarit q’jam tue bre,
Ke për t’më pa të flas edhe të qaj.

[redakto]

fjorentina

Unë nuk të njoh e s’dij se si ndër ne
Ke mujtë me zbritun poshtë, por fjorentin
Kah flet me duke me t’vërtetë se je.

[redakto]

Ugoli - Konti Ugolin

Ta dijsh ti, pra, se qeshë konti Ugolin,
Kryepiskop Ruxheri – ky perpara,
Tash do tregoj kaq afër pse më rrin.

[redakto]

burgimi - burgosja

Se prej këtij, qe s’dijti ç’asht e mbara,
Trathtisht unë, që i besoja, qeshë burgue
E mbytë pastaj, asht ndi dhe ma përpara;

[redakto]

hataja

Por atë që nuk ke mujtë kurr me e dëgjue,
Sa i zi edhe i hatashëm m’erdh mbarimi,
Ta them t’shikosh se ç’me ka ba ky mue.

[redakto]

shpagimi Frangjija - Frenxhijtë - kafaz

Frangjija e ngushtë në atë kafaz burgimi,
Që qysh me mue "i urisë" me u quejtë ia nisi,
Ku dhe të tjerë ka për t’i mbyllë shpagimi,

[redakto]

hani - kull hani - ndrisja - ndriçimi - ogurzeza - ogurzeziu - tisi - tisia - gërrisi gërrisija

Ma se një hanë n’për vrimë kish lanë të ndrisi,
Kur andrrën ogurzezë unë pashë në gjumë,
Qe tisin e së ardhmes ma gërrisi.

[redakto]

klyshi - pizanët - pizanët e Luka

Këtë n’andërr pashë si pris e zot të shquem
Ujkun tue ndjekë me klyshë malit në pritë,
Qe s’len pizanët Lukën me e shikuem.

[redakto]

bushtra - E liga - Të ligtat - Të plogshtat - Mëkatet - vadija - Gualandet - Ssmondet - Lanfrankët

Me bushtra t’ligta, t’shpejta, mirë vadite,
Gualandet e Sismondet mbledhë i kishte,
Bashkë me Lanfrankët para i kish radhite.

[redakto]

vrapi - çuka - bijtë - pashë - llava - qejtë dërmishtja

Mbas një vrapi të shkurte, m’u duk se ishte
Lodhë baba me të bijtë, kur në një çuke
Pashë llav’n e qejve brijtë kah u dërmishte.

[redakto]

dënesa

Kur unë u zgjova, terri ende pa u zhdukë,
Ndjeva përgjumë tue dnëse fëmijtë nën za,
Që i kisha pranl, e tue m’u lutë për bukë.

[redakto]

ndjellja

Tham shpirt nuk ke, dhimbë në mos ndjesh tashma
Veç tue mendue çka zemra ime ndillte,
E në mos qash, për çka je msue me qa?

[redakto]

Gjumi u kish dalë, e ushqim njeri s’po siellte
N’atë kohë si zakonisht ditët e tjera,
Për andërr t’vet n’dyshim seicili u dridhte;

[redakto]

gozhdimi - kqyrja - shikimi - vëzhgimi - shtangia

E poshtë degjova si gozhdohej dera
E kullës-tmer; ndër sy tue i këqyre
Fëmijtë e mij, unë mbeta shtang at’hera.

[redakto]

mynyre - meny - Aselmuçi

Nuk qaja, kaq m’ngurosi ajo mynxyre, -
Qanin ata; e Anselmuçi atbotë:
- Ç’ke, babë, - tha, - që shikon me atë fytyrë? -

[redakto]

gjegjia - psherëtimi

Por unë s’i gjegja e as nuk derdha lotë
Gjatë ditës dhe asaj nate plot psherëtime,
Derisa dielli duel me ndrite mbi bote.

[redakto]

Si depërtoi disi në atë burg dhimbe
Një rreze dielli edhe qartë dallova
N’katër fytyrat vetë fytyrën time,

[redakto]

n’dhambë nga dëshprimi të dy duert kafshova;
E tue mendue ata se për uri
Kundër vetvehtës n’atë menyrë u lshova,

[redakto]

U çuen e than: - Kaq dhimbje s’kem’ me ndi,
O atë, po të na hash; kta trupa t’mjerë
Ti vete na i veshe, - çvishi përsëri! –

[redakto]

Për hatër t’tyne u qetesova at’herë;
Atë ditë dhe tjetrën s’foli kush ma gjatë, -
Oh, pse s’u hape, o tokë e ngurtë, - humnherë?

[redakto]

Gada Gada i ngratë

Kur zbardhi dita e katërt, Gada i ngratë
Aty ndër kambë të mija u hodh, tue dashë
Me u qa. Dhe tha: - Pse s’më ndihmon, o atë? –

[redakto]

Aty ai vdiq; e si më sheh, unë pashë
Kah një mbas një të tre me ranë fëmija
T’pestën e t’gjashtën ditë; prandej u dhashë,

[redakto]

Verbue, me u endë tue prekë foshnjet e mija;
Dy dit i thirra mbasi ata mbaruen,
Pastaj ma e fortë se dhimbja qe urija!"

[redakto]

kërcellimi

Si heshti, të dy syte iu zgurdulluen,
Fatkeqit prap ia ngjiti në kaptinë
Me dhambë, që si te qenit kërcelluen.

[redakto]

Pizë - Pica

O Pizë, o turp e marre e asaj krahinë
T’hijshme, ku e si-hit ambël ndihet jona,
Mbasi fqijtë tu me të ndeshkue s’po vinë,

[redakto]

Kaprája - Gorgona - Arni

Kaprája le te dyndet dhe Gorgona,
Arnin te gryka porsi gardh ta zanë, -
Ti çdo pizan nder dallgë, o lum, mbulona!

[redakto]

N’qofte se per Ugolinin u pat thane
Se per trathti t’I lshoi ato kala,
N’ate kryq femijte ti s’duhej me ia lane!

[redakto]

T’rij qene, o Tebe e re, pra faj s’te ka
Brigata as Ugucioni asnje grime,
E as dy tjeret n’kange permende tashma.

[redakto]

Tutje kaluem, atje ku gjoli I ngrime
Tjere shpirtna mizorisht mbeshtjell e ngjesh,
Jo ra permbys, - n’kokerr te shpines shtrime.

[redakto]

Vaji pengese aty nga vaji ndesh,
E dhimbja, neper sy ka s’gjen kalim,
Zmbrapet e ankthin con ma teper peshe;

[redakto]

Se t’parat lote mpiksen me nxitim
Dhe, tue u kthye ne maska kristalore,
Gropat per nen qepalla mbushin shqim.

[redakto]

Megjithse cingerima ne ate zgore
Permbi fytyren time akullue
Kish mpi e shue cdo ndiesi njerzore,

[redakto]

Ndjeva sikur nje ere e lehte ish cue,
E thashe: <<Mesues, cka ajrin po e leviz,
Ketu cdo avullim a s’ka mbarue?>>

[redakto]

<<Shpejt do te gjindesh, - tha I shtrejti pris, -
aty ku syte te japin gjegjen vete
tue pa burimin e amshuem t’puhise.>>

[redakto]

Kur, ja, n’ate akull nje nga ata te shkrete
Briti kah na: <<O shpirtna aq mizore,
Sa n’pike te fundit zbrisni tatepjete,

[redakto]

T’ashprin duvak ma hiqni ju me dore,
Ta shfrej kete mulla t’zemres e te aj
Para se lotet t’ngrihen n’syte e gjore!>>

[redakto]

E une: <<N’dac me u clirue te zhgrehesh n’vaje,
Me thuej kush je; n’mos t’ardhsha ndihme si mik,
Rafsha ne fund te s’ngrites akullnaje!>>

[redakto]

E ai m’u gjegj: <<Jam frati Alberik
I frutave te kopshtit te mallkuem,
Ketu une hurma jam tue ngrane per fik.>>

[redakto]

<<Kaq shpejt, - ia prita, - paske ra nder t’shuem?>>
E ai m’u kthye: <<Si e kam trupin mbi dhe
Ne gjendje s’jam kurrqysh me ta treguem.

[redakto]

E paska nje te mire kjo Tolome
Sepse ma pare shpesh ketu shpirti bie,
Se Atroposi shty ka kete nder ne.

[redakto]

Kah due qe mos te matesh asnjefije
Nga syte te ma thesh tisin kristaluer,
Ta dish: sa shpirti I futet nje trathtije,

[redakto]

Si une iu futa, trupi bjen nder duer
Te dreqit, qe I hyn mbrende edhe e drejton
Dersa te rroje mbi dhe ai mekatnuer.

[redakto]

Por shpirti I tij ne kete saranxhe mbaron;
Ndoshta atje lart trupi keti’ I shetit,
Qe tej mbas meje n’akull dimenon.

[redakto]

Duhet ta dijsh, se tash nga lart ke zbrite,
Ai asht ser Branka d’Oria; ka sa vjet
Qe rrin I zhytun ne kete akull t’ngrite.>>

[redakto]

E une: <<Ti, si me duket, dokrra qet,
Se Branka d’Orien une e lashe te gjalle, -
Flen, vishet, ha e pai me t’madh lezet.>>

[redakto]

Por ai: <<Nder Kthetraflete s’e paten kalle
Ende ku e trasha peshkve rri tue zi,
Ate Mikel Zanken, kur ky la nje djalle

[redakto]

Porsi zavendes mbrende ne trup te tij,
Keshtu edhe ai, qe kish me te nje gjak
E bashke me te pat gisht ne nje trathti.

[redakto]

Tashti a po ma shtrin ate dore ndopak?
M’I cel keta dy sy!>>. E u bana I mire
Keq tue u sjelle me te, - s’ia cela aspak!

[redakto]

Ah, gjenoveze, qe coni jete t’peshtire
Me vese e poshtersina te pafare,
Si nuk ju qesin fare ‘j here e mire?

[redakto]

Se, me t’Romanjes ma te ziun kobtar,
Njanin kam gjete nga ju, qe, per cka bani,
Me shpirt n ‘Kocit sot lahet si trathtar,

[redakto]

Kurse ju siper per te gjalle e mbani!>>

  1. Nxjerr më 22 Gusht 2009 prej forumishqiptar.com, Komedija Hyjnore - Dante Aligieri, plasuar aty nga Veshtrusja më 02-08-2004, 15:22