Pepili/Komedia Hyjnore/160

Nga Wikibooks

K. XXIV Rrethi i tetë. - Lugja e shtatë. - Hajdutët. - Vani Fuççi.[1]

[redakto]

Kur viti I ri zen fill n’stinen-acar,
Krrelat ngroh dielli nen Akuar e arrihet
Qe nata e dita t’zgjasin barabar,

[redakto]

Kur bryma e nates permbi fusha shtrihet
E ngjan me t’motren, me te bardhen bore,
Por shum s’vazhdon, sepse fillon e shkrihet;

[redakto]

Ngushtue keq per tagji, fshatari I gjore
Cohet, sodit e sheh si jane zbardhue
Fushat perqark, e kap koken me dore;

[redakto]

Kthen ne shtepi e siellet tue turfllue
Si ai qyqar qe s’di se nga t’ia mbaje;
Pastaj del prap, e prap zen me shpresue,

[redakto]

Kur sheh se toka e ndrroi fytyr’n e saj
Aq shpejt; ai merr comagen menjehere
E baetine perjashta qet n’ograje;

[redakto]

Keshtu edhe mesuesi m’kalli tmer
Kur une e pashe ne balle aq te vranuem,
Por n’cas prap me sheroi zemren e mjere,

[redakto]

Se, kur ures se thyeme iu afruem,
Kah une u suell me t’ambelen fytyre,
Porsi te rranza e kodres ku u takuem.

[redakto]

Hapi dy krahet dhe, si e pat keqyre
Hitishem rreth e rrotull ate rrenoje,
Me kapi hopa dhe ne shembelltyre

[redakto]

T’atij njeriu, qe, para se t’filloje
Nje pune, me kohe kujdeset per cdo gja,
Keshtu ai, tue u perpjeke me duer t’me coje

[redakto]

Der te nje shkrep, mejhere me bani za
T’u kapshe per nje tjeter, <<shiko mire, -
Tue m’thane, - se mos te jete ai shkamb tue ra!>>

[redakto]

S’ish rruge per mantel plumb shtegu I veshtire;
Tue u kacavare shpetimi ne na dalte,
Une – shty prej tij, e ai – I lehte e I lire!

[redakto]

Po te kish qene ai breg paksa ma I nalte
Ose sa shkambi nga u varem s’paku, -
Per prisin s’them, por une do mbetshe n’balte.

[redakto]

Por mbasi Lugjezeza e errte kah praku
I pusit t’thelle fill shkon tue u perule,
Struktura vete e lugjevet asht shkaku

[redakto]

Qe brigjet rreth e rrotull vijne tue u ule;
Arritem tek e mbramja mu te kulmi
Nga ku gjithe ai shkamb ure ishte zhgule.

[redakto]

Fryme dot s’po mirrnja, kaq I forte qe sulmi;
E u ula me pushue kend pa pyete,
Sa u kapem nalt. Por prisi: <<S’ban te ulmi, -

[redakto]

Tha, - nuk fitohet gja tue ndeje mbeshtete;
Se mbi nenkrejca dhe mbi pupla t’leta
Deri me sot askush lavdi ska gjete!

[redakto]

E po s’le nam te mire cka duhet jeta?
Cduket si tymi n’ajr, si shkume mbi vale
Ai qe pa lane nje gjurme coi ditt e veta.

[redakto]

O burra! Lodhja rrugen mos t’na e ndale!
Then cdo rrebesh nje zemer prej celiku,
Ne mos u bafte nen peshe te trupit pale.

[redakto]

Ne cak me t’nalte le te na coje vertiku!
S’mjafton qe ata te humbun pas I le, -
Ne me degjofsh, do dalim shpejt rreziku!>>

[redakto]

Brofa ne kambe pajise me force te re,
Ma shum nga c’isha u cfaqa guximtar
E thashe: <<Ti prij, ma trim se kurre me ke!>>

[redakto]

Nje tjetri shteg filluem m’iu kacavare,
Ish shkamb e gur, I ngushte, I pakalueshem,
Rruge ma t’thepisun s’kishim rrahe me pare.

[redakto]

Flisja t’mos dukem se po ec ngurrueshem,
Kur, ja, nga tjetra grope nje za po thrriste,
Por fjalet te na vinin krejt ngatrrueshem.

[redakto]

Ndonse ne maje te ures ishim, c’fliste
Nuk munda me kuptue kur ndjeva zane,
Por dukej se I zemruem fjalet I qiste.

[redakto]

Veshtroja poshte, por syte asgja s’me pane,
Kaq erresine gjithkund ishte njesoj.
<<Pris, vrik te dalim, - nisa me I thane, -

[redakto]

ne tjetrin lug, shpejt uren ta kaloj;
si nuk kuptoj s’ka une degjoj nga veshte,
keshtu verej, por kurrnjesend s’dalloj.>>

[redakto]

E ai: <<Tani te gjegjem fare thjeshte,
Por jo me fjale; se nje kerkese e drejte
Me pune do plotesue edhe tue heshte.>>

[redakto]

Kur n’balle I dolem asaj ure krejt,
Rame ne te teten pende, e pa vonese
Lugjen e re fillova me e verejte,

[redakto]

Une pashe lamsha gjarpijsh sa s’I zen bese,
Nje lebeti, te ndryshem nga cilsija,
Kah I kujtoj dhe sot m’luen mendja e krese.

[redakto]

Mos te krenohet per rane t’vet Libija,
Se edhe ne paste te madhe pasuni
Me shkraptha, shlliga, rrshaja te keqija,

[redakto]

Kur rana e saj me kaq gjarpij s’asht nxi,
Murtaje e tille ne kete hata nuk vlon
As n’Etiopi e as ne Arabi.

[redakto]

Rrethue gjarpijsh te egjer se c’vrapon
Nje turme shpirtnash te cveshun, te tmerruem,
Qe vrime a elitropi as qe shpreson!

[redakto]

Gjarpijt dueret permbrapa u kane shternguem,
U ngjiten per kurriz dhe bisht e krye
Mberthejne para ne fyt ata t’mallkuem.

[redakto]

Njanit atje ne breg une pashe me sy
Nje shllige kah flure iu hodh e e helmatisi
Aty ku qafa e trupi lidhen nye.

[redakto]

As I as O s’shkruhet ma vrik se nisi
Ai zjarr te marre, dhe I ndezun flakada
Tue u rrzue perdhe fare ne hi bitisi;

[redakto]

E aty pertoke, si u kthye njehere n’asgja,
Pluhni ku ish e s’ish u grumbullue
E befas sikur qe ashtu u ba.

[redakto]

Keshtu nga dijetaret kam lexue
Si vdes e prap ne jete Fenicja kthehet
Kur pesqind vjetevet u asht afrue.

[redakto]

Me bar e as me tagji ajo s’ushqehet,
Por me amom e me te kemit lot,
N’folene gjithe nard e mirre tue vdekun prehet.

[redakto]

Si ai qe bje e si s’e kupton dot,
Nga forca e djallit krejt perdhe I qitun
Apo per ndalim gjaku shtri me lot,

[redakto]

Veshtron perqark, prej tokes porsa ngritun,
Trondite nga ankthi I rande qe pat n’krahnuer,
Pastaj sikur qetohet tue pshertitun,

[redakto]

Ashtu u ngrit ne kambe ai mekatnuer.
E rrepte qe je, hakmarrje e Perendise,
Sa fort qellon pa rreshte kryq e terthuer!

[redakto]

Kush ish e pyeti at’here I urti pris.
<<Lart nga Toskana, - gjegji kesodore, -
s’ka shum qe rashe n’kete gryke te mizorise.

[redakto]

Jete kafshe me pelqeu, jo njerezore,
Si mushk qe isha; jam Van Fucci, shtase,
Shpelle te denje pata ate Pistoje mizore.>>

[redakto]

<<Mbaje mos t’ike, - I thashe prisit n’ate rase, -
pyete cka e hodh ketu; sa qe I gjalle
nuk dijti tjeter vec t’rrembeje e t’vrase.>>

[redakto]

Hajduti e kuptoi, nuk ndejt me u talle,
Por kryet coi lart e me keqyri mvrejte,
Inat e turp I pashe shkrue mu ne balle;

[redakto]

Dhe tha: <<Ma fort vetvehten jam tue brejte
Tash qe me sheh n’kete vend si asht ma zi,
Se kur me fshine nga jeta tjeter krejt.

[redakto]

Une pa te dhane pergjegje s’mund te rri.
Ma poshte m’kane fute ketu ne kete rremuje,
Se vodha gja te cmueshme n’Sakristi

[redakto]

Dhe faji iu ngarkue kot tjeterkuj.
Por qe t’mos knaqesh kah me sheh n’kete vaje,
Ne dalsh ndo’jhere nga kjo terrine ku vuej,

[redakto]

Hap veshet per c’te them, nder mend ti mbaj:
Pistoja nga te Zezet do rrallohet,
Pastaj Firenca do ndryshoje me rraje.

[redakto]

Nga Val di Magra me avull do cohet
Marti, mbeshtjellun nga nje re e zeze,
E me tufan e gjame ai do leshohet

[redakto]

Mbi fushe Picene, lufte ku ka me u ndeze;
Mjegllen me rrfe ka per ta ca shum here,
Oh, sa I Bardhi rrah per toke do mbese!

[redakto]

T’I thashe te gjitha, zemren me ta there!>>

  1. Nxjerr më 22 Gusht 2009 prej forumishqiptar.com, Komedija Hyjnore - Dante Aligieri, plasuar aty nga Veshtrusja më 29-07-2004, 11:11