Pepili/Komedia Hyjnore/153

Nga Wikibooks

K. XXIII Rrethi i tetë. - Lugja e pestë (fundi). - Lugja e gjashtë. - Hipokritët. Katalani e Loderingu. - Kajfasi.[1]

[redakto]

N’heshtje, vetare, si I iken asaj valle,
Shkonim njani mbas tjetrit me krye ule
Si franceskan kur ecin n’per rruge t’madhe.

[redakto]

Te prralla e Ezopit m’ishte ngule
Mendja ime, si pashe gjithe ate rremuje,
Ku ai tregon si kneten not e duel

[redakto]

Mi e bretkoce. Ma fort dy pika uje
S’gjasojne, se te dy ngjarjet kur I ven
Perballe, kushdo e sheh kete gjase po t’duej.

[redakto]

Si nga nje tjeter nje mendim shperthen,
Keshtu m’vetoi dicka nder mend ma vone,
Qe frike ne palc me shtiu sa bese s’e zen.

[redakto]

Ja cka mendoja: <<Kta per fajin tone
Pesuen c’pesuen e keq u vune ne loje,
Kjo gja I poshtnoi keta te patenzone,

[redakto]

Prandej inatin gja s’do t’ua ndaloje,
Do te bijne permbi ne si kokrra e rrfese,
Si qeni kur ia njet leprit me goje.>>

[redakto]

Prej frike po m’u cojshin leshte e krese
E siellja koken mbrapa tash e pare,
Prandej thashe: <<Pris, ne qe se pa vonese

[redakto]

Nuk fshihemi, s’besoj se pa zarar
Do ndahmi; diku mbrapa I kemi lane;
S’I shoh, por m’duket se mbi qafe m’jane vare.>>

[redakto]

E ai: <<Dhe t’isha nje pasqyre e gjane
S’do ta feksoja ftyren tande aq kthielle,
Sa shoh mendimet tua ane per ane.

[redakto]

Cka n’mendje ke, tue rrjedhe tani asht fill
Kah une, e ne cdo gja te dy perkojme,
Pra ceshtjen per te dy keshtu e kam zgjidhe:

[redakto]

N’qofte bregu I djathte me I ulte e na mund t’shkojme
Me zbrite ne lugjen tjeter pa u ndale,
Ndjekjes, qe po I friksohmi, I shpetojme.>>

[redakto]

Ende s’I kishte thane ai keto fjale
E, ja, djement I pashe tue fluturue
Drejt nesh, me flatra t’shtrime, pale e pale.

[redakto]

Mesuesi menjehere me kapi mue
Si ajo nana, qe papritmas zgjohet
Nga zhurma e sheh se flaka e ka rrethue;

[redakto]

Foshnjen rremben e rend me vrap, s’ndalohet,
Kujdes per vehte s’ka, po per ferishte,
Vetem me ate kmishe ne shtat e nuk kujtohet.

[redakto]

Poshte kodres se rrembyeshme ashtu si ishte
Shkiti dhe prisi, per ate shkamb mbeshtete,
Qe lugjes tjeter nga nje ane iu vishte.

[redakto]

S’rrjedh uje neper kanal me vrull tatpjete
Per me sjelle nje mulli ngulun ne toke,
As kur te jete tue u futun neper flete,

[redakto]

Si rrshqiti prisi im neper ate boke;
Ne parzem me shterngonte pa ia da,
Si t’me kish bir e jo si t’ishim shoke.

[redakto]

Mire n’fund te lugjes tjeter s’kishim ra
E ata ia behen n’zgrip te asaj rrepine
Shi permbi ne, por s’kishin c’me na ba;

[redakto]

Se Pushteti Hyjnor u dha mundsine
Lugjes se peste si roje me I qendruem,
Por tutje nuk e shtrinin dot fuqine.

[redakto]

U gjetem mes do shpirtnash te ngjyruem,
Qe ecnin dalngadale si n’procesjon,
Tue qa, e u dukshin t’lodhun, te dermuem.

[redakto]

Manteli me kapuc seicilin mblon
Deri nder sy; po aq persosmenisht
Ne Keln mungaret t’vishen kane zakon.

[redakto]

Ai ar perjashta t’I merr syte krejtsisht,
Permbrenda por jane plumb qe nuk peshohet,
Ata t’Federikut mund t’I mbajsh ne gisht.

[redakto]

O peshe e rande, qe per amshim do cohet!
Na majtas shkuem, me ta krahas perhere,
E qanin me lot t’idhun sa s’tregohet.

[redakto]

Por te randuem se tepri ata te mjere
Ecnin mezi, mertisun kambe e krye,
Sa ne cdo hap u gjindshim me te tjere.

[redakto]

At’here une prisit: <<Fort te lutem ty,
M’afro te ndonje shpirt qe ka lane nam,
Tue ece shiko mos njeh njeri me sy!>>

[redakto]

E njani, qe toskancen ndjeu n’ate lame,
Briti mbas nesh: <<O ju, qe aq me vrap
Po ngitni neper terr, qendroni n’kambe!

[redakto]

Ndoshta ndo’j gjegje edhe une ta jap.>>
Mesuesi at’here m’u suell: <<t’I presim pak
E pastaj ecu krahas hap per hap.>>

[redakto]

E ndala e pashe dy vete, qe n’ate sokak
Po nguteshin, te une me ardhe tue dashte,
Por ajo barre s’I linte e I ngushti cak.

[redakto]

Kur mbrriten, syte u kishin dalun jashte,
Me kqyren pa ba za, pastaj te kthyem
Nga shoqishoj peshpriten si tue drashte:

[redakto]

<<I gjalle ky duket, shih si merrka fryme;
por n’qofte se ata kane vdeke, me thuej per hir
te kuj ecin pa qene n’mantel mberthyem?>>

[redakto]

Pastaj thane: <<O toskan, qe n’monastir
Te hipokriteve fatzez je rrase,
Kush je ti na trego, mos t’ardhte veshtire!>>

[redakto]

<<Kam le edhe jam rrite, - u thashe n’ate rase, -
n’Firence, permbi ate Arnin e madhnueshem,
e jam gjithnje me trupin qe kam pase.

[redakto]

Kush jeni ju, qe n’kete menyre, ngashrueshem,
Po ecni rande e lot ju shkojne rrekaje?
C’asht ky denim qe ndritka mrekullueshem?>>

[redakto]

<<Kjo pelerine e arte, - tha njani n’vaje, -
asht prej plumbi te trashe e barre e keme,
si terezi con supat pesha e saj.

[redakto]

Freten defryesa e bolonjez na jeme:
Ky – Loderingu, une jam Katalani;
Te ftuem per paqe nga toka jote qeme,

[redakto]

Si thirret nje I urte, qe I ka dale zani
Per ndershmeni, sa t’gjithe na bijshin n’gjuj,
Por nderi yne n’Gardingo shih cka bani!>>

[redakto]

<<O freten, t’zezat tueja>>… thashe tane huj,
por m’u pre fjala n’goje, porsa m’u cfaq
nje kryqezue ne toke keq me tre huj.

[redakto]

Kur m’pa, c’e perdrodh trupin garravac!
Iu cue mjekrra n’hava tue psheretite;
E frati Katalan, ku pa pse kaq

[redakto]

Shtang mbeta, tha: <<Ai ngule, qe po sodit,
Keshilloi farizejt, se e lypte puna
Per popull nje njeri ne kryq me e ngjite.

[redakto]

Shkelmue e lakuriq, mes rruges, dhuna
Asht ba e tjerve, ta provoje mbi koke
E permbi parzem sa peshojne kto guna.

[redakto]

Vjehrri keshtu I mundohet me gjithe shoke
T’Sinedrit, ketu n’varrin e mallkuem,
Qe u dhane judejve t’mbrapshten n’qiell e toke.>>

[redakto]

Virgjilin pashe at’here te mrekulluem
Mbi ate njeri t’kryqzuem, mbi ate mkatar
Denue e poshtnue n’merigimin e amshuem.

[redakto]

Pastaj u suell e I tha fratit te pare:
<<A na tregon, ne qofte se kush s’ju ndale,
n’se ka nga e djathta jone kund ndonje fare

[redakto]

gryke, ku t’mundemi kendej pa fjale
me u ike engjujve t’zez, qe nga ky hon
mbrapa na vijne e nuk na lane me dale?>>

[redakto]

E ai u gjegj: <<Ma afer se e shpreson
Gjindet nje ure e madhe, sa ‘I kala,
Qe siper t’gjitha lugjevet kalon.

[redakto]

Vetem se ne kete ane ajo ka sha;
Prap mund te hypni ju mbi ato rrenime,
Qe bregut e ne fund grumbull jane ba.>>

[redakto]

E prisi, me koke ule, ra nder mendime,
Me tha pastaj: <<Sa fort na paska gnjye
Ai, qe mkataret cfurkte pa fare dhimbe!>>

[redakto]

E frati: <<Ne Bolonje me kane rrefye
Se djalli ka shum vese; nder te tjera
Asht baba I rrenes, rrencak kambe e krye.>>

[redakto]

E pastaj prisi iku porsi era,
Pak I idhnuem e ne fytyre I vrame,
Dhe une nga te ngarkuemit ika at’hera,

[redakto]

Mesuesin tim tue e ndjekun kambe per kambe.

  1. Nxjerr më 22 Gusht 2009 prej forumishqiptar.com, Komedija Hyjnore - Dante Aligieri, plasuar aty nga Veshtrusja më 29-07-2004, 11:09