Mrekullitë e Kur'anit II/10

KUR PËRPLASEN GJYKIMET
Faqe 9 faqe - 10 - Faqe 11
Musau a.s. “Tha: InshaAllah do të më gjesh, prej atyre që do të durojnë, e nuk do t’i shkeli urdhërat e tua”. Por, ai, i cili deklarohet se do të mund të durojë, në të njëjtën kohë, është i ngarkuar me vepra, që e ngarkojnë atë sipas gjykimeve të tij, sepse ka marrë direktivat nga All-llahu i Lartësuar. Por shikuar realisht, atij i ishin fshehur të vërtetat, e si mund të duronte! Por, pasi që Robi i Mirë, e mori premtimin, nga Musau, se do të durojë, i tha: “Nëse më shoqëron mua, atëherë, mos më pyet për ndodhitë e gjërave, derisa, unë nuk të tregoj” Kjo është urtësia, njeriu, që nuk ëshë i informuar nga All-llahu i Lartësuar me të vërtetat, fshehtësitë e tyre, e bëjnë atë që të gjykojë nga jashtë. Ai që nuk e sheh realen, ai nuk mundë t’a kuptojë, prandaj pëlcet, dhe e humb durimin. Edhe pse Musau ishte i dër-guari All-llahut, edhe pse Ai fliste me të, ai nuk mundi të durojë pranë veprave, të cilat ishin të fshehura për të, nga All-llahu i Lartësuar. Kur kjo i ndodhi Musaut a.s., atëherë çfarë pritet nga ne, si njerëz të rëndomtë, të ndodhë, kur t’i shohim ato para syve tanë? Kemi raste të shohim individë, të cilët bëjnë mëkate, por në anën tjetër, All-llahu i Lartëmadhëruar, vazhdon t’u japë mall. Kemi të tjerë, të cilët mëkatojnë dhe bëjnë dëme, megjithatë, All-llahu i Lartësuar, u jep pushtet. Po ashtu, kemi njerëz të tretë, të cilët mëkatojnë dhe bëjnë ngatërresa në tokë, por gjithashtu jemi dësh-mitarë, se All-llahu nuk i përmbys ata, por përkundrazi, populli fi-ton përshtypjen se ata janë të pamundshëm dhe bëjnë çka të dëshirojnë. Me këtë, i Lartësuari, dëshiron të na thotë se: ajo, çfarë ju po shihni, është vetëm pamja e jashtme e shpellës. E vërteta është e fshehur, ai që ndodhet brenda saj dhe hulumton në të, do të mund t’a gjejë diturinë Time, dhe do të mësojë atë, çfarë Unë dëshiroj t’i jap. Prandaj, mos gjykoni vetëm pamjet e jashtme. Nuk do të thotë që mirësia, e cila duket nga jashtë, të jetë përfundimtare, ajo mund të mos jetë realja. Gjithashtu, mos gjykoni ndodhitë e këqia, si të tilla. Mundet, që diçka t’iu ndodhë ju dhe, paragjykimi juaj e nxjerr atë si vepër të shëmtuar dhe shumë të keqe, por pas një kohe, pasi që të jenë zbuluar shumë gjëra dhe t’ju hiqet perdja e fshehtësive, do të konkludoni se ajo e “keqe” paska qenë e dobishme. Si dhe, mund të ndodhë, të keni një ditë shumë të hareshme dhe me plot gëzim. Atë ditë do t’a përkujtoni si një ditë të mirë, por pas një kohe do të ndërroni mendje, sepse do t’a kuptoni se ajo ditë paska qenë një ditë e kobshme, ditë që do t’a mallkoje atë gëzim dhe do të thoje pastaj ‘ah’, sikur mos të ndodhte ai gëzim. Këso shembujsh, të shumtë, janë nga përditshmëria jonë. Kemi shumë shanse, që na humbin në jetë, dhe ato na ngelin në mendje si shanse të mira, por të humbura. Mërzitemi për këto shanse të humbura. Por, pas një kohe, na jepen shanset e tjera edhe më të mira se ato të kaluarat. Kjo është nga Urtësia e All-llahut xh.sh, të na pengojë diçka, për të na dhuruar diçka tjetër edhe më të mirë. Gjithashtu, vlen edhe për veprat e parallogaritura për momentin, si të këqia, por pas një kohe, befasoheni për të mirë, sepse ajo vepër paska qenë e mirë. Pastaj i përkulemi All-llahut xh.sh dhe e falenderojmë, Atë, për atë të “keqe”. Të gjithë ne, nëse e kthejmë shiritin e kasetës, së jetës sonë, do të shohim me dhjetra ngjarje, që na vërtetojnë këto urtësi. Por ja që, ne nuk durojmë, edhe pse, i dimë këto realitete. Përderisa, urtësia na është e fshehur, gjoksat tanë ngushtohen dhe kështu e humbim durimin. Pozita e besimtarëve duhet të ndry-shojë, ata e dinë se, e mira është ajo, që e ka caktuar All-llahu i Lartësuar për ta, kurse e keqja qëndron në mos kryerjen e veprës ose largimin momental të saj. Pas gjithë kësaj që thamë, të kthehemi tek tregimi i Musaut a.s. dhe Njeriut të Mirë. Kur hyn eksperimenti, në vet ngjarjen e ndodhisë të cilën e përjetojmë, çfarë ndodhë? Teoria është diçka tjetër, kurse praktika krejtësisht diçka tjetër. Kur ndodhë ngjarja, njeriu nuk e zotëron veten. Ai për momentin harron çdo gjë, tek ai do të mbisundojë pamja e jashtme e asaj ndodhie dhe, padyshim, do t’a kapë pesimizmi. Për këtë arsye, besimtari duhet të jetë shu¬më vigjilent. Ekziston, dallim i madh, ndërmjet ndjenjës së brend-shme të njeriut dhe fjalës ose shprehjes së thënë. Ky moment, është i përballueshëm dhe njeriu e kalon këtë lehtë, por e ka shumë të vështirë të durojë, kur është në brendësi të vet ngjarjes dhe është duke e përjetuar. Musau me Robin e Mirë hypën, në një anije. Ajo ishte pronë e disa të skamnorëve. Musau, si pejgamber i All-llahut, kishte konsid-eratë ndaj skamnorëve, sepse mësimi dhe edukimi tij, ishte që njeriu duhet të përkujdeset për skamnorët. Detyrë e tij ishte që t’i ndihmojë ata, për aq sa i jepej mundësia për t’i ndihmuar. Sapo hypën në anije, Robi i Mirë, në vend se t’i ndihmote ata, t’i shpër-blente ose të paktën t’ju riparonte atyre anijen e vjetër, ai filloi t’ju prishë anijen edhe më tepër, ose më saktë e zhvrimosi atë. Musau, para kësaj skene, nuk mundi të durojë. Si mundej që, Robi i Mirë, t’a bënte një gjë të tillë!? Si mundi që t’a zhvrimosë anijen, e cila, për ta, ishte burim i vetëm i jetës dhe, me të, mezi furnizoheshin!? Si mundi, që t’jua humbë shpresat e ri-parimit të saj, se edhe pse ajo ishte e vjetër, ishte në gjendje të rregullt. Ajo anije, ju shërbente skamnorëve, dhe i ushqente ata. Duke qenë në këtë gjendje psikike, nën presionin mendor, durimi i Musaut a.s. plasi. Nuk u përmajt dhe i tha: “ …e shkatërrove (zhvrimose) atë, për t’i fundosur udhëtarët! Bëre një gjë monstruoze (shumë të urryer)!?” . Robi i Mirë, nuk vonoi dhe menjëherë ia përkujtoi marrëveshjen, para se të niseshin: “Tha: A nuk të (paralajmërova) thashë se ti, nuk do të tregohesh i durueshëm me mua” E pranoi Musau a.s. vërejtjen e tij, pastaj kërkoi falje, se nuk do t’a përsëriste më gabimin: “Tha: Mos ma merr për të keq, e kisha harruar fare porosinë tënde, që ma bëre dhe mos më ngarko, me gjëra të vështira (unë dua të mësoj prej teje, prandaj, të lutem, mi thjeshtëzo gjërat).”
Referencat
Faqe 9 faqe - 10 - Faqe 11