1. Ka vdekur Hajdari
Në mbrëmje dikush thirri tek dyert e oborrit tim.
Doli djali im i vogël të shihte se kush ishte e ç`donte.
Kur u kthye më tha:
-Babi, ishte një djalë i Taloviqe e të thirri se kishte
vdekur Hajdari, po varrosej nesër.
Të nesërmen me kolegët gazetarë shkuam në Kodrën
e Dëshmorëve për ta përcjellur varrimin e
një komandanti. Kur e pash Hajdarin në livadhe
duke ruajtur bagëtinë u thash kolegëve:
-A e shihni këtë plak, mbrëmë kam qenë i thirrur
të marr pjesë në varrimin e tij që ëshë dashur të bëhej sot.
Ata më shikuan me habi, ngase nuk e dinin se lajmi kishte qenë i rremë.
2. Çelësat
Duke ecur nëpër trotuarin e një rruge në Mitrovicë,
shoku me të cilin isha, kur i pa dy vajza nga drejtimi
i kundërt më thotë se do t`i mashtrojë. Posa u
afruan ai nxori një palë çelësa, po i sjell rreth gishtit
e po iu thotë:
-I shihni këta çelësa, janë të mercedesit tim.
-Qenkan si të traktorit tonë-ia ktheu njëra.
3. Byreku
Më heret çmimi i byrekut dallonte,
varësisht se a ishte me mish a me
djath. Pasi e hëngra byrekun, kur
desha ta paguaj, byrekxhiu më pyeti:
-E patët me mish, apo me djath?
-Vallahi nuk e di-ia ktheva, as
s`kishte djath, as mish, ishte vetëm pite.
4. Ka gullash-s`ka gullash
Hyra në një gjelltore në Skënderaj
dhe pyeta se ç`kishte për të ngrënë.
Ai djaloshi që punonte aty m`i numëroi
disa lloje gjellrash e i ha se kishte
edhe gullash. Kur i thashë të më
sillte një gullash, ai ma ktheu:
-M`falni por gullash nuk ka.
-Po ju thatë se ka.
-Unë të thash, se ashtu m`është mësuar goja.
5. As me mish as me qyfte
Ditën tjetër, po në atë gjelltore, derisa
po drekoja, hyri njëri që e kishte kuletën
e hollë. Gjellbërësi i thotë se ka pasul me
mish, ai ia kthen:
-A s`ka me qyfte a, atëherë ma sillni pasulin pa mish.
6. A ka biçikleta në Mitrovicë?
Me Enver Bimbashin e Llaushës një herë
shkuam me autobus në Mitrovicë. Posa
zbritëm nga autobusi, unë me hapa më
të mëdhenj e lash atë bukur larg.
Ai po më thërret e po më pyet:
-Halil, a din, a ka biçikleta me ble në Mitrovicë?
-Pse – i thash, a biçikletë ke ardhë të blesh a?
-Jo, më tha- por desha ta marr një,
mbase mund të vij me biçikletë pas teje.
7. Kur është e shtunë në Skënderaj?
Në bifenë e Radios, në Mitrovicë,
pinim kafe me shokët e punës.
Pasi ra fjala për ditët e tregut,
një shok më pyeti:
-Kur është e shtunë në Skënderaj?
-Të hënën-iu përgjegja shpejt e shpejt.
8. Kush është ky plak?
Bashkë me dhëndrrin po udhëtonim
me makinë nga Theranda për në Prizren.
Diku rrugës, ai e takoi një shok të vetin
dhe e mori. Posa hyri ai shoku e pyeti për
mua, dhëndrrin tim:
-Kush është ky plak?
-Baballaku-iu prgjigj, ky.
-Mendova mos është babai yt kaq i ri
-ia ktheu ai shoku.
9.Tegllat n`aeroplan
Duke udhëtuar me aeroplan nga Prishtina
për në Dyzeldorf të Gjermanisë e dëgjova
këtë dialog të një plaku e një plake:
Plaku: Çka dreçin i marrshe këto teglla me speca?
Plaka: Për djalin, plak. Atje s`ka speca.
Çka po ta zënë tash rrugën tegllat.
Plaku: Jo, rrugën nuk po ma zënë,
por bëri e u rrëzua aeroplani, tegllat thehen
e na prejnë.
10. Drutë e Xhelës si thuprat e mësuesit
Me Kajtazin nga Skënderaj po pinim çaj.
Në ndërkohë erdhi edhe Xhela nga Qubreli.
Ai e ftoi që ta shkarkonin traktorin me dru të
mira për dimër. Kur i shkarkojnë, Kajtazi i
pakënaqur me drutë, i kishte thënë Xhelës:
-Këto drutë tua qenkan si ato thuprat me
të cilat na rrihte mësuesi në shkollë.
11. Murseli e theu sahatin
Mursel Beqiri nga Likashani e kishte
pasur për merak një sahat xhepi. Një
ditë i prishet diçka e ia jep të birit
t`ia ndreq në Prishtinë. Pas pak ditësh
i prishet sërish. I thotë të birit:
-Ahmeto, bjerma një çekiç ta ndreqi sahatin.
-Po qysh ndreqet sahati me çekiç o babë
-ia kthen ai.
-Ndreqet ndreqet-thotë Murseli dhe kur
ia qon çekiçin, ai e mori dhe e bëri copë-copë sahatin.
12. Mbylle-hape derën
-Jam n`hall me këta mashkujt e mi-iu
kishte thën mysafirëve Mursel Beqiri
i Likashanit. Shkon gjysma e dimrit e më
duhet t`iu them: Ou, mbyllne derën
se u mërdhimë. Pastaj shkon gjysma e
verës duke iu thënë: Ou lëreni derën
hapur se u kallëm nga zhegu.
| 
