Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/5

< 4

faqe - 5 -

6 >

Shqiponjë shqiptari

Cillu rreth vetes

Cilli ment rreth jetës që ke kalu

Vizatoj diku krejt çka pjellin ato kujtime

Tokësorët i kanalizojnë

Ms ke frikë

Vetem jepju krihve

Munesh mi pa shka janë tu bo.

Pakë ushtrime

Deri sa tja merr doren

Maje drejtësin matematikore

Kur mos e harro jeta e njeriut është e shenjtë

Logjikish ke me punu me këto dy tela

Mos i trazo, mos i iki shumë njonnes prej tjetres

Ka pak ka pak i vnon kapak.

Ka pak ka pak i vnon kapak.

E qishtu me rend.

Kur lodhesh atero

Ku ki qefë vetem mos harro jeta e njeriut është e shenjtë

Vetem lotë, vetem lotë

deri sa ti vnohet kapak kapak kapaku 5-6-7 miliard njerzve mu bo njerzi

Kapaku me dashtë jeten vetjake dhe jeten e njerzimit në përgjithësi.

Enver Hoxha

Enver Hoxha

Tunxhat jeta

Po a di shka ki bo

Fëmijve t'toskës

Matematiken ju ke lonë

E mor Fadil mor djal

Që gjuhen e ke majt.

Te dytë hoxh

Shka s'ka në univers

Hahahaha

Kordinanta janë interesant

Emrat janë relativ

Vetë Muhameti peget ka thonë.

Truri

Thonë që përdoret

Po si të përdoret

Kur Natyra rreth tij

Është e zbrazët

Truri i vetmuar

Filloj të sillet rreth veti

Veten duke shikuar

Zinte pika rreth veti

I ndizte i fikte ato

Luante me to

Argëtohej

Qeshte si loznin

Qante kur mendonte

Se i vetem për hasret është

Mërzitej fillonte të mendonte

Pikat si i kishte lënë.

Një pikë seq ju kishte ngulur

Nuk dorzohej asesi

Nuk donte të fikej

Nuk e lente rehat

Edhe në mërzi kur binte.

Matematika e pikave

Çdo pikë që u çpikë

Gjendet në matematikë

Si një qiri

Që shëndrit

Për me gjetë çka ka kërsit

Shqiponjat duhet me livrit

Sanskish

Thon që diku

Sanska

Krejt pezull, a!

Aty e gjen një shqiptar.

Ai ka me dal me thonë

S'ka.

Kjo osht senja e parë.

E ti shkon tu i nxhe

Njo ka njo deri sot

Ku jem ardhë.

Për me ditë për ku e për çka

Ka shumë mundësi

Zgjidhe cila është më e mirë

Për ty, ndaqë me sy shqiponje

Ndaq me sy zhvarraniku

Në hapësirë

Kordinantat e saj i zenë.

Syri i çdo "shtaze" çka shehë

Si shqiponjë mundesh me pa së paku gjurmët e saj.

Tu turrsha

E t'pritsha

Toskë e Gegë.

Toska fletë

Gega vulosë

Gega fletë

Toska vulosë

Shqiponja si akulore t'shkrih krejt

Për lezet.

01, çifteli

Zbres nga shkallët

Një zhurmë më zgjonë

Dal n'dritare, të afërmit

Drejt një grua nxitojnë

Shikimi im fytyren e saj

E gjen, është kojshika jonë

Babai nxiton

Nëna gotën me ujë

Atij ja afron

Babi çartet dhe bërtet

Pije, pije

Në momentin e fundit

Forca gojen ja hapë

Pika e ujit e këndell

Je i vetëdishem

E gjithçka me kufi o njeri.

Rrespekt për Zotin

Pa harru nanën natyrë.

Nxane o

U nis pa livrit

E shike veten

Mas territ syve

Po i shpejt

Ja mër, so mirë

Ja niske prej fillimit

Deri sa u mërzit

"O" po bërtet.

Kjo s'është e vërtet

Po nxane o burr

Që është e vërtet

A po e ndinë vetën

Që ke ndjenë.

Shkoj tu zi

(1)Edhe po vetë

(2)A ka kan alizus

(3)Anejpari

Se mu sosë krejt bari.

Sosë e kallë

Prej barit s'po muna me u nda

Del bariu i shkret

Me emrin e vërtet

Delebari që qenxhat

N'kope t'mbyllur mbanë

Bie zilja e shkret

Blegërin dy-a-tri herë

Në natyrë ujku i pretë

Ju jepë ka një kese a qese

Me sheqer shumë të lehtë.

Ky është Nju Jorku i vërtet.

E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

Are are

Are are

Abetare

Në çdo faqe një dritare

Ore ore

Oj fletore

Ca me vija

Ca katrore.

Rriska rrumbullake

Na ishte një herë

Një fëmijë

E shihte boten

Si rriskë me sy

Sillej në të

Deri sa u lodhë

Ju dhimët Zotit

Me një hukam i fryu

Rriskës dhe botën e njeriut krijojë

Luta lutani

luta lutani

huna përqyrrani

shkova n'Gjermoni

me ble një çyski

Tuska më thanë në Suedi

Tak-tak mirë e keq

Menova me shku n'Turqi

Çyshkin se dashti

Luta lutani

Dashti mu pajtu.

Gishtin ja kallxova

Çyskin ja morra.

Hahahah

O prite-prite Azim sa Galicen, o hej.

SHOTA e Azemit

Bija e Skenderit

O hej,

Galius julus qesen e arit.

Te le shkopi më duhet o hej.

Ku me i identifiku yjet pa teleskop

As Galile Galileu nuk kish mujt.

Ngrohtësi qiriu

Afrohet nëna

Ndezë një qiri

Që në këtë dhomë të errët

Në këtë motë të moçem

Ka dëshirë fëmijve të ju jepë

Pakë dritë e ngrohtësi

Ngadal-dal nga errësira e dhomës

Fillojnë të duken fëtyrat

Disa si fantazma

Disa si fëmijë

Disa si çupa

Disa si çuna

I afrohen qiriut

Të shohin njëri tjetrin

Të marrin pakë ngrohtësi

Të dëgjojnë përrallën e nënës

Babanë e harruan në errësirë

Përlla mbarojë

Fëmijtë nxitojnë

Marrin qirinjë

Për të kërkuar baban në errësirë

Njëri rri ulur në mendime

E pyetë nëna

Po ti pse qanë e qeshë

Qaj për babanë si na la

Qeshë me të tjerët

Si kërkojnë në këtë dhomë të errtë

Si ai të ishte ndonjë leckë

Nëna mblodhi veten,

Fëminë e përqafojë

Vine re në zemrën tënde

E ndien si të ngrohë.

Në kokë seqë i polli

Një dëshirë e zjarrtë

Të gjithë vëllëzrit

Të gjitha motrat

Rreth një qiri ti bashkojë

Babanë së bashku ta kujtojnë

Nëna e përmalluar

U tërhoqë në një pikë

Që së bashku me burrin e saj

Nga lartë fëmijtë ti shikojë

E tu japin më shumë dritë

Që të mos kenë më nevojë për qirinjë

Por në zemrat e tyre

Atë moment të mos e harrojnë

Kadohë që të shkojnë

E ngado që të vijnë.

Shkodrani

Se ky Zefi hajgaregji

Na tranoj me humorin e tij

O Zef Deda erdh koha mu bo gjysh

Djalin e kishe shum t'mirë

E kam pa TV t'Kosovës së lirë

Po edhe ai si ti

Shqip me fol nuk po di

Këtu e la shën Gjergji

Jo Niko la

Si thuni ju në malësi

Për Babadimrin në përgjithësi

Urime shpërbilimin për ty.

Po mungon Tom Maraklia

< 4

faqe - 5 -

6 >