Jump to content

Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/5

Nga Wikibooks

< 4
faqe
- 5 -

6 >

Shqiponjë shqiptari

[redakto]
Cillu rreth vetes
Cilli ment rreth jetës që ke kalu
Vizatoj diku krejt çka pjellin ato kujtime
Tokësorët i kanalizojnë
Ms ke frikë
Vetem jepju krihve
Munesh mi pa shka janë tu bo.
Pakë ushtrime
Deri sa tja merr doren
Maje drejtësin matematikore
Kur mos e harro jeta e njeriut është e shenjtë
Logjikish ke me punu me këto dy tela
Mos i trazo, mos i iki shumë njonnes prej tjetres
Ka pak ka pak i vnon kapak.
Ka pak ka pak i vnon kapak.
E qishtu me rend.
Kur lodhesh atero
Ku ki qefë vetem mos harro jeta e njeriut është e shenjtë
Vetem lotë, vetem lotë
deri sa ti vnohet kapak kapak kapaku 5-6-7 miliard njerzve mu bo njerzi
Kapaku me dashtë jeten vetjake dhe jeten e njerzimit në përgjithësi.

Enver Hoxha

[redakto]
Enver Hoxha
Tunxhat jeta
Po a di shka ki bo
Fëmijve t'toskës
Matematiken ju ke lonë
E mor Fadil mor djal
Që gjuhen e ke majt.
Te dytë hoxh
Shka s'ka në univers
Hahahaha
Kordinanta janë interesant
Emrat janë relativ
Vetë Muhameti peget ka thonë.

Truri

[redakto]
Thonë që përdoret
Po si të përdoret
Kur Natyra rreth tij
Është e zbrazët
Truri i vetmuar
Filloj të sillet rreth veti
Veten duke shikuar
Zinte pika rreth veti
I ndizte i fikte ato
Luante me to
Argëtohej
Qeshte si loznin
Qante kur mendonte
Se i vetem për hasret është
Mërzitej fillonte të mendonte
Pikat si i kishte lënë.
Një pikë seq ju kishte ngulur
Nuk dorzohej asesi
Nuk donte të fikej
Nuk e lente rehat
Edhe në mërzi kur binte.

Matematika e pikave

[redakto]
Çdo pikë që u çpikë
Gjendet në matematikë
Si një qiri
Që shëndrit
Për me gjetë çka ka kërsit
Shqiponjat duhet me livrit

Sanskish

[redakto]
Thon që diku
Sanska
Krejt pezull, a!
Aty e gjen një shqiptar.
Ai ka me dal me thonë
S'ka.
Kjo osht senja e parë.
E ti shkon tu i nxhe
Njo ka njo deri sot
Ku jem ardhë.
Për me ditë për ku e për çka
Ka shumë mundësi
Zgjidhe cila është më e mirë
Për ty, ndaqë me sy shqiponje
Ndaq me sy zhvarraniku
Në hapësirë
Kordinantat e saj i zenë.
Syri i çdo "shtaze" çka shehë
Si shqiponjë mundesh me pa së paku gjurmët e saj.
Tu turrsha
E t'pritsha
Toskë e Gegë.
Toska fletë
Gega vulosë
Gega fletë
Toska vulosë
Shqiponja si akulore t'shkrih krejt
Për lezet.
01, çifteli

Zbres nga shkallët

[redakto]
Një zhurmë më zgjonë
Dal n'dritare, të afërmit
Drejt një grua nxitojnë
Shikimi im fytyren e saj
E gjen, është kojshika jonë
Babai nxiton
Nëna gotën me ujë
Atij ja afron
Babi çartet dhe bërtet
Pije, pije
Në momentin e fundit
Forca gojen ja hapë
Pika e ujit e këndell
Je i vetëdishem
E gjithçka me kufi o njeri.
Rrespekt për Zotin
Pa harru nanën natyrë.

Nxane o

[redakto]
U nis pa livrit
E shike veten
Mas territ syve
Po i shpejt
Ja mër, so mirë
Ja niske prej fillimit
Deri sa u mërzit
"O" po bërtet.
Kjo s'është e vërtet
Po nxane o burr
Që është e vërtet
A po e ndinë vetën
Që ke ndjenë.
Shkoj tu zi
(1)Edhe po vetë
(2)A ka kan alizus
(3)Anejpari
Se mu sosë krejt bari.
Sosë e kallë
Prej barit s'po muna me u nda
Del bariu i shkret
Me emrin e vërtet
Delebari që qenxhat
N'kope t'mbyllur mbanë
Bie zilja e shkret
Blegërin dy-a-tri herë
Në natyrë ujku i pretë
Ju jepë ka një kese a qese
Me sheqer shumë të lehtë.
Ky është Nju Jorku i vërtet.
E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

Are are

[redakto]
Are are
Abetare
Në çdo faqe një dritare
Ore ore
Oj fletore
Ca me vija
Ca katrore.

Rriska rrumbullake

[redakto]
Na ishte një herë
Një fëmijë
E shihte boten
Si rriskë me sy
Sillej në të
Deri sa u lodhë
Ju dhimët Zotit
Me një hukam i fryu
Rriskës dhe botën e njeriut krijojë

Luta lutani

[redakto]
luta lutani
huna përqyrrani
shkova n'Gjermoni
me ble një çyski
Tuska më thanë në Suedi
Tak-tak mirë e keq
Menova me shku n'Turqi
Çyshkin se dashti
Luta lutani
Dashti mu pajtu.
Gishtin ja kallxova
Çyskin ja morra.
Hahahah
O prite-prite Azim sa Galicen, o hej.
SHOTA e Azemit
Bija e Skenderit
O hej,
Galius julus qesen e arit.
Te le shkopi më duhet o hej.
Ku me i identifiku yjet pa teleskop
As Galile Galileu nuk kish mujt.

Ngrohtësi qiriu

[redakto]
Afrohet nëna
Ndezë një qiri
Që në këtë dhomë të errët
Në këtë motë të moçem
Ka dëshirë fëmijve të ju jepë
Pakë dritë e ngrohtësi
Ngadal-dal nga errësira e dhomës
Fillojnë të duken fëtyrat
Disa si fantazma
Disa si fëmijë
Disa si çupa
Disa si çuna
I afrohen qiriut
Të shohin njëri tjetrin
Të marrin pakë ngrohtësi
Të dëgjojnë përrallën e nënës
Babanë e harruan në errësirë
Përlla mbarojë
Fëmijtë nxitojnë
Marrin qirinjë
Për të kërkuar baban në errësirë
Njëri rri ulur në mendime
E pyetë nëna
Po ti pse qanë e qeshë
Qaj për babanë si na la
Qeshë me të tjerët
Si kërkojnë në këtë dhomë të errtë
Si ai të ishte ndonjë leckë
Nëna mblodhi veten,
Fëminë e përqafojë
Vine re në zemrën tënde
E ndien si të ngrohë.
Në kokë seqë i polli
Një dëshirë e zjarrtë
Të gjithë vëllëzrit
Të gjitha motrat
Rreth një qiri ti bashkojë
Babanë së bashku ta kujtojnë
Nëna e përmalluar
U tërhoqë në një pikë
Që së bashku me burrin e saj
Nga lartë fëmijtë ti shikojë
E tu japin më shumë dritë
Që të mos kenë më nevojë për qirinjë
Por në zemrat e tyre
Atë moment të mos e harrojnë
Kadohë që të shkojnë
E ngado që të vijnë.

Shkodrani

[redakto]
Se ky Zefi hajgaregji
Na tranoj me humorin e tij
O Zef Deda erdh koha mu bo gjysh
Djalin e kishe shum t'mirë
E kam pa TV t'Kosovës së lirë
Po edhe ai si ti
Shqip me fol nuk po di
Këtu e la shën Gjergji
Jo Niko la
Si thuni ju në malësi
Për Babadimrin në përgjithësi
Urime shpërbilimin për ty.
Po mungon Tom Maraklia

< 4
faqe
- 5 -

6 >