Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/14

Nga Wikibooks

< 13
faqe
- 14 -

15 >

Ça o[redakto]

Skeda:Eikura.PNG
Ça o kjo zemër
Ça po bonë
Në këtë orë të vonë
Afshinë ti a unë
Mos më mundo
Do të thuashë
Çau e shkojë
Ça pat n'ta
Në çant palojë
Një Ciao
Nga buzët lëshoi.

Pika so[redakto]

Skeda:Bashkopikat.PNG
Pika so
Pika o
Vije njerzimi
Vijat i bashko
Nga pika
Nxjerr
Pikason
Në brendin tënde
Ai ende ekziston.
Kërko, tune, shkune
Ujin që në trup mban
Aty, aty është ai
I mëshefur diku.

S'po ma çonë[redakto]

Skeda:Fshatarja ime.JPG
S'po ma çonë
S'po ma çonë
Zemër
Një letër në ballkon
Vallë plumbi nuk po të dëgjon
S'po ma çonë
S'po ma çonë
Zemër
Mundimet e ditës ti harrojë
Zemren time ta dhurojë.
Çoma, çoma
Zemër
Nuk presë më dotë
Përditëshmëria më kaplonë
Më mungon, zemër më mungonë
Zëri yt nga letra e shkrume
Në kokën time t'më përshpërisë
Zemren t'ma qetësonë
Mundimet e ditës më kaplojnë
Më mundojnë zemër më mundojnë.

Erdha nga ...[redakto]

Erdha nga Nju Jorku
(po pse jo edhe nga Berlini apo ... )
Në Prishtinë
(po pse jo edhe në Tiron apo ... )
Me ju, vëllëzer e motra
(po pse jo edhe të fares e fisit apo ... )
Të jetojë
(po pse jo edhe të gjallërojë apo ... )
O mirë se na erdhe
(A ki pare në dorë a jo)
O mirë se ju gjeta
(A keni dashuri a jo)
Këtu gjithmon ka lulëzue jeta
(Me e pa to, mirë se na erdhe)
Bashkë me ju në arë
(Me e pa ta, mirë se ju gjeta)
Bashkë nisemi kudo në akcion
(Jetë e re ka lulëzu për ne}

MB[redakto]

Mbretëresh
E Robëreshë
Adel as del
Adelin ti kënon
Atë që donë
Adhuruesi
Ty të do
Për sy e për veshë
Munesh me thonë
Që e para kesh
Para se me dalë
Prodhimi masiv
Në sheshë.
Si sot kofshat tua
N'Mis Kosova
Kur i komë pa
Bomb so minë kjo
Vet me vete
Komë thonë
E di, e di
Po ashtu s'po mendoj
Te Kosovarja e vogël
Gjuha më shkojë.
Bomba e mina
Kosova u mush
Prush na doxhi
Hiri mbeti
Zoti duhet me i fry.

Çika me smarti[redakto]

Hej ti çikë qi
Iks, Iks ma La
N'panaçelne i ki
Me "Smarti"
Po mi trem sytë
Ami pash ty
"eMeM" ti bojë
Gojen ta amëlzojë
Ty krejt tranojë
Kornetin ta dho
Guhen ta amëlzonë
Këtë verë
Ritem-ritem
Lehtë e kalojmë.

Hajde-hajde Kosovare
Tune shkune tepihin n'tel
Du me pa veten t'u ardhë
Tune, zemer mos rri
Shkune, shkune, bjeri tepihit oh!
Eja, eja kull djalo o!
Durtë e mia ty të donë
Eja, eja kullo, çka ke
Afshi, afshi unë a ti
Kush po vetë.
Për syret e sahat
All ti, all unë
Teli e man edhe pakë
Tune shkune, kull o!
Eja, eja kull djalo o!
Pluhrin ma lagë
Se tepihin pa syza
Kurr mo s'kam me shkunë
Tune nuk bonë shumë me shkunë
Teli jasaman-jasaman.
E kam një shokë,
Shokë për merak
Gërshon e tel na i sjell
Tune shkune zemër
Bistek në tepih mos i le tune
Ec, tune n'vend
Pa mahi, Elizë më pëqenë
Zojë e vërtet më je
Për njërin nga ne të dy
Këtu më s'ka vend miku im
Kosovaren për nuse
Zemra ma do, ajri im
Është vetë ajo, dashuri
Pa dredhi vetem
Për ne të dy
Tune para derës së shpirtit
Shkune shulin zemër
Më le të zgjojë xixën
E dashurisë në ty
Zërin në hapsirë ta lëshonë
Çdo kalimtar leta dëgjojë
Qyteti le të kuptojë
Jemi të dashuruar ne dy
Bota këngën tonë tune
E ndëgjon e përjetonë
Kollen e Ardit e ndëgjon
Edhe Murgu i ngratë
E ti që lexon,
Këtu jamë i mëshehur
Unë,
Mjafton të hapësh zemren
Pas më ki, deri sa
Teli i çiftelisë
Nga xhami të thërretë
Atëherë të kujtohem që ti je vetë ti.


Do ta[redakto]

Do ta themi kolonizimë
Atëherë kur hap pas hapi
Posht e lartë në hapësirë
Do të ecim pa ngurim
Do të bëjmë atë që duhet bërë
Do të gjallërojmë poshtë e lartë
Këtë jetë paralele
Këtë botë me një fjalë dynja.
Se Hi-Teku më i lartë është hi
Hi për sy e për dhé
Këtë është dashtë me ditë
Ai që e ka mbjellë.
Shkëlqimin verbus të Tij
A jo, jo, Shi unë e i japë hije
Pa të nuk ka shije pluhuri
Që mbi tokë do të bie.
Kjo është dashuri e zjarrtë
E Ati e Asaj, avulli i saj
Ajrin na jepë, etjen na shuan
Përkëtë ata janë betuar.

hahahah, xane-xane hahahah

Ai ajo[redakto]

Ra zia në këto anë
Pa sha
Nga natyra e saj u nda
Gurrë e Burrë
Vetë ajo u ba
Për fisë e farë
Natyrën e saj dha
Razia u këthye në këtë anë
Pasha ra në fushën e saj
Këso burrëreshe
Kurr s'kam pa
Koshë e arë
Ajo anash nuk i la
Për fisë e farë
Që kësaj natyre ja dha.

Rep republika[redakto]

Ateroj në ajroportin
E Prishtinës
Filloj repin
Për Republiken time
Rep shqip
Rep-rep
Për publikë
Republikë
REK-a një pikë
Në lum Haga
E ka qitë
Rep-rep Republikë.
Me ra në detin
E UNO-s kena me lyp
Deti kos ka mu ba
Me rep-publik.

Sharri[redakto]

Sharr, sharr
Më je ti
Oj lëdinë
Oj bukuri
Mu në xhi
Më ke një xixë
Le piten
A petë
A petë
Sharr, ki a
Ja të përshëndes
Ngadal vije
Xixën ta prekë
Mu në Lubiten.

E unë presë
Si di unë të presë
Ti më vije
Shara-shara
Më ledhaton
E nuk më fletë
Nuk kuptojë
E ndiejë
Ajrin e pastër
Nga buzët tua
Mes mjegullës
Në mend mia
Imtësit tua
I zbërthen
Xixën mbanë ndezë
E unë presë e presë
Të dashuren time
Deri në mëngjes.
Ku rrebeshi i shijut
Të zhurmës së tij
Të lagur nga pritja
Trupin tim largon
Mendimet mi thithë
Mjegullen ma shtonë
E unë ndahem në dysh
Të dashurën presë
Gjysma trupit
Më mbete nën strehë
Tjetra nën shtresë.

Pa ter ki nda[redakto]

Kjo shoqëri zemërgjër
O atë i lartë
Ki nda pa ter pelena
Fëmjtë nga prind ke nda
Që ti bashkoshë
Në dashurin e bujarin
Një provë më shumë
Për ne që jetojmë
Në këtë botë me të mirat tua.
O At ki nder
Me ne posht e lartë.

Muzikë për qefë[redakto]

Parola parola
Të tranojë
Kurr s'kam harru
Tri flutra
Krahë bardha
Mbi tri
Lule verdha
Trekëndshin
Formojnë
Njëra ndjekë
Pas tjetrën
Trepikëshi
Ngritet
Lartë e më lartë
Pas degëve të lisit
Nga pejsazhi më ikin
Më kotë e kamë
Me sy ti kapë
Presë e presë
Me padurim
Që t'më këthehet
Trepikëshi im
Dy nga to
Nga ana tjetër
Më lëkundjet e krahëve
Me befasojnë
Janë dy, dy shoqe
Që një lule verdhë
E ledhatojnë
Unë të treten kërkoj
E se gjejë dotë
Ja atje është
E vetmuar drejt
Lulës boj
Lubiqicë noton
Befas këthehet
E Lubiniqin ma kujton.
Ajo tekë një lule
Lule tjeter shkonë
Dy sorra hanë
E bëhen se nuk shikojnë
Iriqin e vdekur
Mbi asfat ato nuk e ndiejnë
Gjaku i tij është terë
Ky pejsazhë i lirë
I një dite me dillë
Në ballkonë.

< 13
faqe
- 14 -

15 >