Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/11

< 10

faqe - 11 -

12 >

Hekma tuten ta fali hakun

Isha i veshur

Me teshat e jetës

Fund e kry

Nga shkrimi yt

Kisha frigë

Po syri i njeriut

Sy njeriu

Si gjuha te dhëmbi

Erdh tek ti

E tani i zhveshur

Lozi si fëmijë

Nuk brengosem

Për zhveshjen time

Në këtë botë

Se jamë fëmijë i saj

Që nuk ka frigë.

Mori mangalla

Mori mangalla

Ku ma le ti shallin

Shallin tamë

Që kom ble për bajram

A,aaa, aaa

Mori mangalla

E,eeee, eee

Fol e mos em'plasë.

Bised me pishen

A mor bredh

Mor bredhi im

Ty do rreshta

Du me ti kushtu

Me një kusht

Që ti mos me u anku

A mor plakë

Kur kesh i ri

Çdo ditë

Ma bëjshe vit të ri

Bredh i kuq

Më quanin stolitë

A mor bredh

Mor bredhi im

Pishë, i drejtë

Qiri je konë ti

Të bukurat e dheut

Të kanë stolisë

A mor plakë

Më kanë stolis

E ujdisë

Po tashë veq

Nusja është

Tum begenisë

Bredhë anej

Bredhë tekndej

Bredha të bardhë

Sot dytë kem mbetë

Falë nuses se dylli

Në trup na kish mbetë.

---

Bredhë në këtë qytet

Në këtë metropol

Pisha ime

Dixhet e përvëlonë

Si qiri bukurisë

Udhën ja shëndritë

Stolis i fletë

Je lindur për mua

Hape zemëren

Thuaj pishës

Së pa shpirt

Që nuk bredhë

E vetëm dridhë

Nuk të dua

Merre pishen time

Dixhe e përvloje të tërë

E bukura e dheut je

Për mua ke lindur ti

Ashtu e kanë lënë

Perenditë

Ta gjallërojmë

Jeten ne të dy

Të mos kemë

Frigë për pasuri e stoli

Se ky bredhë është pasuri

Për të dixhen

Dhe vetë Perenditë.

Vapa në Prishtinë

Atë kujtohet

Ajo vapë

Kur Dielli përvllonte

Asfalti i tona rrugëve

Të avullonte

Atë kujtohet

Ajo vapë

Kur qeveria

Hapi Banjo

Nëpër rrugë

Ju duken pakë 37-8 grad.

E unë e ti

Si dy të ngratë

Pritshim në rradhë

Djerset tua më kujtonin

Kur biente shi në Prishtinë

Në Prishtinë.

Zdi me shkru

Zdi me shkru

As me lexu

Frymen e shqipes

Di me kuptu

E me kumtu

Se nana më ka mësu

Asnjë copë atdheu

Mos me harru

Po ky xhaxhi

Pakëz ma ka pshtellu.

Vapa

Vapa, vapa

Mu më zuri vala

Vala e Erenikut

Më solli buzë

Drinit

Vapa, vapa

Mu më zuri vala

Vala e Drinit

Më solli buzë

Adriatikut

---

Vapa, vapa

Larg Erenikut

Vapa, vapa

Larg Drinit

E Adriatikut

Kështu e ka mërgimi.

Bekimi

Fëmija

I rrituri

I padituri

Miq e armiq

Mbrenda e jashtë

E pritshin bukën

Bukën e mohuar

Nga duart e saj

Të gatuar

Një kulaq buke

Të pa pjekur mirë

Bukëpjekësit

Nga furra e njohur

E lëshuan

Fëmija

I rrituri

I padituri

Miq e armiq

Mbrenda e jashtë

Me pa durim

Kulaqin donin ta hanë.

I afrohet

Sofrës

Sofrës së mallkuar

Në të shehë

Kulaqin me suxhukë

I uritur zbrapës dorën

Dhe shikon e mendon

Nuk kam fuqi për ta përtypur.

Luli i madhëzë/Këngë natëtistëve/11

Salanxhaku

Salanxhaku

Salanxhakë

Sillet

Herë andej

Herë këndej

Xhi bone

Salanxhakë

Gjë e send

Nuk la në vend.

Kush ka za

Kënaqet

Herë andej

Herë këndej

Bërtet

Prej Salanxhakut

Nuk bije.

Muzik për qefë

Po lidhet

Edhe më këtë
Që po fletë

Mallkojë veten
Pse gitares nuk di me i ra

Detit të i tregojë
Për dashurin e parë

Aromën e saj ai t'ma këthejë

Mua udhëtarit të natës
që në pikë të ditës

Si Allkapone sillet në internet

---

Qeshë i vogël

Dhe u rrita

Në prehër t'nanës

U mërzita

S'di me shku

As me lexu

Drejtë në luftë

Du me shku

Prehërit të nanës

Me i dëshmu

Që shumë e du

Ah! Moj loke

Shumë të ri

Këtë këngë e këndunë

Me jetë të tyre

Dashurin për ty e dëshmunë

Ata që meten

Syri keqë i mori

Gotë të ujit

Lokes pritojnë t'ja qojin.

---

---

DIVANI I NEZIMIT

Jam fakir, jam sadik,

Huda bilir halimi.

Jam rezil, jam amik,

Huda bilir halimi.

Jam varfënjak, jam i drejtë

Zoti e di gjendjen tim shpirtërore.

Jam i pacipë, jam i thellë

Zoti e di ilaçin tim.

E pralla vazhdonë

Sepse unë jamë

Ai që shohë

Se si veprimtaria

Ekonomike

Në industri shqiptari

E shëndrronë.

Të jeshë fëmijë

Në këtë frymë po e rrëzojë këtë kullë të Kostaq Dukës.

Sendërtimi i Poezisë

Në fillim një tingull

Në fillim ishte piskama

Pastaj një rrokje

Piskamen time e rroku britma e babait

Tek fjala u ngjit pazgjidhmërisht.

Kështu ja nisi fjalosja.

Dhe fjala

Një fjalë ai, 100 unë

Tek vargu

Tonë kohen

U serëndit

Vargut ja futem një fije

Në hapësirën e vet

Rrike pezull

Si ta kish përjetësisht

Në dy antë nga një gozhdë

Vargu

U tund

U shkund, lëvizi

Fija e tij

Gjithë drithërimë

Bërtiti, është shumë

Diku në një strofë

E mblodhem

Mendimin,figurën

Pikat e konturën

Zjarrmoi të lirë

Mua dhe babanë tim

Së fundi

Aty ku nuk ka

Poezia si një avion

Me mua e baba

Drejt shpirtërash

Me trupa n'ta

U nis në fluturim

Që një ditë të vijë tek ti.

Pije

Pije, pije

Biri im

Etjen tënde

Për etërin tëndë

Nuk mund t'a

Shuanë as

Ai uji i bekuar.

Edhe nëse e pije

Të tërin me një grykë.

O Petriti im

Tenxherja

Tenxherja e jo

Penxherja ku shehë

Po ku nxhynë

E ndien në gjuhë

Kur ta prekë

Tenxherja me tomël

Tomël i ëmbël i nones

Tomli na u zu kos

Nga do njerzë në të zeza

E na u ba jogurt

Me shije të ndryshme

Nga do njerzë me t'furqë

Jugur revulucion

Për me u bo kos

Milloshi po na thotë

Kos me gjakë t'vëllaut

Po do me hangër Biligradi sot

O jom zot i tenxheres

E marrë e pastrojë

O kry jogurt

Po thotë shqiptari sot.

< 10

faqe - 11 -

12 >