Vitviteja/Adolf Hitleri/Beteja ime

Nga Wikibooks

art_1 rreth arsimit fillor[redakto]

Nuk doja të bëhem nëpunës, jo, kurrësesi. Përkundër gjitha tentimeve që të zgjoja vëmendjen e t'im at për këtë qëllim u kundërshtuan ... Po si më erdhë, edhe sot nuk e di, mirëpo një ditë prej ditësh e dija që kisha dëshirë të bëhem bojaxhi, piktor ... kur për herë të parë pas kundërshtimeve të shumta, mu shtrua pyetja nga ana e t'im atë, se çka do të bëhesha dhe të cilës ju përgjegje i vendosur, im at mbeti pa fjalë... > Piktor! Jo, përderi sa të jeto unë, kurr <... Im at nuk e lëshonte "kurr"-ën e tij, ndëra unë e përforcoja "megjithat" time.


"[Mësuesit] Nuk kishin ndjenja për rininë; qëllimi i vetëm i tyre ishte, që të na mbushin pacërrken dhe të na bëjnë të njëjtë me majmunët e ushtruar, siq ishin vetë ata. Kur ndonjëri nga nxënsi paraqiste vullnetit e tij, e ndiqnin pa mëshirë, dhe gjithë nxënsit shemullorë në jeten pas shkollore u bënë të dështuar.[1]
[për Leopold Pötcsh] Uleshim. Ashtu të zjarrtë, nganjëherë prekeshim thellë, gjerë në vajtim ... fanatizmi ynë i vogël ishte mjetë i edukimit tonë ... mua, ky mësues, lëndën e historis ma bëri më të dashurën6

art_2 rreth rrugaçit[redakto]

[5 vite si rrugaç] " në fillm të cilave, kafshaten e gojes mu deshtë ta fitoja si argat e më vonë si piktotë.

[fshatari i pa punë] "I uritur, sillesha e pshtillesha i pa punë, lashë e shita edhe teshen e fundit të trupit në një vend i cili pos lëndimeve fizike me solli edhe lëndime shpirtërore.

Në vitet 1909 deri 1910, pasi që nuk ishte më e nevojshme që si argat të fitoja kafshatën e gojës gjendja ime pakë sa ndryshojë. Punoja i pamvarur si vizatues i vogël dhe me bojna uji. Fitoja shumë pak para, por isha zot i vetë vetës dhe i aftohesha profesionit tim të arqitektit që kisha zgjedhur.

art_3 rreth rrugaçit[redakto]

[rreth 1911] Në këtë kohë, krijova botëkuptimet dhe pikëpamjet për botëkuptimet, të cilat u bënë bazament graniti i veprimeve të mia. Asaj çka kisha krijuar mu deshtë vetëm pakë mësimime ti shtoja, asgjë nuk kisha nevoj të ndryshoja ... Mirëpo, Vjena për mua, ishte shkolla më e vëshirë themelore e jetës.18[2]

Ideja e luftës është e vjetër sa vetë jeta, sepse vetë jeta mbijeton vetëm nga ajo përderisa jeta tjetër bie në luftë ... Në këtë luftë fiton më i forti, më i aftti, përderisa ai më i paftë, i dobëti humbë. Lufta është babai i çdo gjëje... Njeriu nuk jeton sipas parimeve të humanitetit apo është i aftë të dominojë karshi botës shtazore, por ai këtë e bënë vetëm e vetëm nëpërmjet mjeteve të luftës brutale ... Dhe po që s'futesh me jetën, kurr nuk do t'fitosh jetën19[3]

Pa marrë parasysh se çfarë qëllimi ka arritur njeriu, ai e ka aritur duke ju falenderuar fuqisë krijuese të tij dhe brutalitetit.20[4]

[rreth kryetarit të Vjenës, Karl Lueger] Ky ishte një njohës i rallë i njerzëve, ja arrinte të i shihte njerzi më mirë se sa që "ishin".21[5]

[rreth masës] Do të jetë e kjarrtë për secilin që e kupton se aftësia e kuptimit të politikës në masat e gjëra nuk është aq e zhvilluar ashtu që të krijojë vetë pikëpamjet për botëkuptimet dhe paraqitjen e tyre23.[6]

[rreth njerzëve në afërsi të tij] Rrethi i rinis time përbëhej nga rrethe të pasanikëve të vegjël ... e veçanta e të cilëve, edhe pse vetëm në shikim të parë ishte lugi në mes të këtyre pasanikëve që paraqesin një shtresë pasuria e të cilëve nuk ndriqon dhe puntorve grusht që gjendet shumë më poshtë se qe mendon. Shkaku i kësaj, të themi gati "armiqësie" qëndron në frigën e një grupi të shoqërisë e cila së voni ka dalë nga niveli i puntorve të krahut që të sharrojë prapë në gjendjen e vjetët e më pakë të vlerësuar apo nga frika që të numrohen si pjesë e saj.23[7]

[rreth mëshirës] Nuk e di çka më trazonte më së shumti në këtë kohë, mjerimi ekonomik i shoqërisë time të atëhershme, vetit dhe morali i pastër i tyre apo gjendja e ultë e kulturës krijuese të tyre.24[8]

[rreth njerzëve në afërsi të tij] Sido që të jetë , sa munda të regjistrojë, e që më shtynte të plas. Nuk pranonin as gjë: Kombi, si çpifje e kapitalistëve (sa herë më është dashtur të dëgjojë këtë fjalë); Klasat; Atdheu: si instrument i borgjezis për shfrytëzimin e fuqis puntore; Autoriteti i Ligjit, si mjetë shtypës i proletariatit; Shkolla, si institut i kultivimit të skllavëve si dhe të skllavopronarve: Feja, si budallizim i popullit të caktuar për shfrytëzim; Morali, si shenjë e budallës me durim dele, etj. Po aty nuk kishte asgjë, asgjë që nuk përflitej e nuk hudhej si mbeturina ... A thua këta njerzi meritojnë të jenë pjesë e një populli të madhë?! Një boshqe pyetjesh; të cilës do ti përgjegjet me një "Po", atëherë kështu nuk ja vlenë mundi dhe flijimi më i lartë që do të jepej në luftë për një kombë ; po që se përgjegja është "Jo" atëher populli ynë është i varfun përnga njerzit... 25[9]

[rreth organizimit të puntorëve] Në ndërkohë fillova të mësojë si të kuptojë mardhëniet e mësimeve të këtij shkatërrimi dhe qënien e një popull e cila deri aherë ishte e panjohur për mua. Vetëm njohurit për jahudi ofrojnë çelsin për të kapur qëllimet e brendëshme të cilat janë edhe qëlime reale të socialdemokracisë.26[10]

[rreth jahudive] Në shtëpi të babës, kurr nuk e kamë dëgjuar këtë fjalë. 27
NJë ditë prej ditësh duke ecur nëpër qytet, befas takova një krijesë nën një mantel të gjatë me laqurela të zeza. A është edhe ky jahudi? ishte mendimi i parë. Ashtu të lirë nuk shiheshin në Linc. E vëzhgova me kurreshtje e kujdes, sa më shumë që shikoja atë fytyrë të huaj dhe studioja më thellë, pyetja ime shëndrohej në trurin tim në një përfundim krejt tjetër: A është edhe ky gjerman? Si në çdo rast tjetër edhe këtu me dyshim fillova të gjurmoj nëpër libra. Në atë kohë bleva librin tim të parë me prmbajtje pakë ndriquese kundër jahudive.28[11]

[rreth jahudi-socialdemokrat] Tashmë mësova si të njohë plotësisht lajkatarin e popullit. Kjo kishte një të mirë që më solli para syve bartësin apo së paku përhapësin e socialdemoratisë e që duhej të më rriste dashurin për popullin tim. Kush mund ta nemë të mjerin e rënë pre e këtij lajkatari të djallit? ... Jo, sa më shumë që njihja jahudin aq më shumë më duhej të ju falsha puntorëve31[12]

[rreth principit natyror] Mësimet e jahudive të Marksit nuk e pranonin principin natyrorë të aristrokracisë dhe në vend të saj plason të drejten e Forcës dhe Fuqisë së masës, numrin dhe peshën e vdekur të saj. Kështu që ata nënçmonin në njeriun vleren e personit, mohonin popullin dhe racën dhe kështu njeriut i merrnin parakushtet e të qenurit dhe kulturës së tyre. 32[13]

[tenika politike socialdemokrate] Me çfarë ndjene shikoja ashtu radhën katërshe të pafunda që u paraqiten një ditë në një demostrat masive të puntorëve që krijonin bishtin e kulqedres e cila ashtu ngadal parakalonte.36[14]

[rreth lëshimit të Vjenës dhe vendosjes në Minhen] Një qytet gjerman! Çfarë ndryshimi i kundërt me Vjenën...! 44[15]

art_4 rreth leximi[redakto]

Thjeshtë me "Lexim" >për dallim nga pjesa më e madhe e mesatares së ashtuquajtur "Intelegencë"<, njohë shumë njerzë, që >lexojnë< pandërpre dhe atë, libër për libër, shkronjë për shkronjë ... thjeshtë kanë >njohuri< të pa masë, vetë truni i tyre nuk e kupton se si të udhëheqë dhe të prijë me të dhënat e regjistruara. Ju mungon arti, që nga librat të dallojnë atë çka ka rëndësi dhe atë çka nuk ka, ashtu që njërën ta fusin përherë në kokë dhe tjetren nëse është e mundëshme fare të mos e shikojnë, si do që të jetë në asnjë mënyrë këtë barrë të mos e bartin me vete. Edhe leximi nuk është vetë qëllimi, por mjetë për këtë. Mirëpo ai që ka mjeshtrin, gjatë studimit të secilit libër, seciles gazetë, secilës broshurë, menjëerë do të koncentrohet në atë që për mendjen e tij është e përshtatur (sepse ose përshkak nevoje ose për shkakë të vlerës së njohurive të përgjithëshme) do të ngulitet.45[16]

Në raste tjera do të krijoet një lëmshë i gjërave të mësuara ... Kurr, asnjë kokë nuk do të mund të arrijë që nga lëmshi i >dituris< së tij të nxierr dituri të përshtatshme pët orën e nevojës, sepse barra e krijimtaris së tij nuk do të jetë e radhitur një vijen e jetës... Për atë çka kam krijuar më është dashtur pakë të mësuar të shtojë, për të ndryshuar nuk mu desht asgjë.46[17]

art_4 rreth luftës së I-rë[redakto]

[rreth përleshjeve të 1914] Përleshjet e vitit 1914, masave ju bën Zot i vërtet, jo me dhunë por nga gjithë populli nga vetëvetiu u lartësua. Për mua, ora e ahershme erdhë si një çlirim nga ndjenat trazuese të rinisë. Nuk më vije marre që edhe sot të themë se ishta i tërqethur nga rryma magjepse, isha ra në gjunjë dhe nga thellësia e zemrës e falenderoja qiellin që më japi fatin të gjallërojë në këtë kohë48[18]

[rreth letres së ushtrisë] Përderisa me duar që më dridheshin hapa letren , gëzimi dhe falenderimi im ishte i pa kufi. Pak ditë më vonë, vesha mantelin (Rock=fustani) të cilin do ta zhvishja vetëm pas 6 viteve.49[19]

art_5 rreth syuntve dhe hiliqarëve[redakto]

I urreja këta hiliqarë, gjithmonë drejtëz e kohës, secili burr i vërtet, ose ka për të thënë diçka, e ja thotë armikut në fytyrë ose sipas nevojës, punën e gojës e lë në shtëpi dhe diku e kryen detyren e tij ... Pamëshirë, do duhej të përdorenshin gjitha mjetet ushtarake për ta tharë këtë pestilenc. Partit, do duhej shuar, Kuvendin (Reichstag), nëse është nevoja, do duhej me bajoneta me ndreqë, e më së miri me shpërdarë.53[20]

art_6 rreth luftimit të armikut shpirtëror[redakto]

Mjetet e dhunës në betej kundër një fuqie shpirtërore janë vetëm mbrojtësi, përderi sa shpata nul paraqitet etë si bartës, lajmëtar dhe përhapës i mësimeve të reja shpirtërore... 54[21]

art_6 rreth brengës për tradhëtinë e nëntorit[redakto]

Përderi sa rreth syve të mi më bëhej zi, ecja dhe trumpetoja prapa në salën e fjetës, hidhesha në shtratinn tim dhe fusja koken e flaktë nën mbulesë e jastëk... Çka vinte, ishin ditë të trazuara dhe netë edhe më të tmerrshme... Në këto netë, më shtohej urrejtja, urretja ndaj nxitësve të kësaj pune.[22]

art_7 rreth kthimit në jetën civile[redakto]

Më vije të qeshë për mendimet rreth ardhmërisë time, e cila deri pak çaste më parë më paraqiste aq vështirsi. Edhe nuk ishte për t'u qeshur, të marrësh të ndërtosh shtëpi në këtë llojë toke![23]

Gjatë kësaj kohe në koken time më ndiqnin plane të pafundme, ditë të tëra mendoja, çka mund të bëja si njeri i vetëm, për mua si njëri i pa emër e që nuk kisha ndonjë parakusht për të ndërmarr diçka, çdo inicitativ e priste dështimi në zhgondër.60

Sot, jam i bindur që njeriu në përgjithësi, përposë në raste të veçanta, nuk duhet të merret botërish në politikë.61

Kështu që unë vendosa të bëhem politikan.62

art_8 rreth pjesëmarrjes së mledhjen e partisë DAP[redakto]

Shkova nëpër dhomën e ndriçuar dobët të pritjes, në të cilën nuk gjendej njëri, kërkova derën për dhomën anësore dhe aty para meje dual "tubimi". Aty, nën dritën e një lampe vajguri gjysmë të thyer, pranë një tavoline ishin ulur katër të rinjë, ndër të cilët edhe përmbledhësi i broshurës së vogël (HZ: Mein politische Erwachen- dika si Zhgjimi im poltik) i cili më butësi më përshendeti dhe më urojë mirëseradhje si anëtar i partisë DPA.68

art_9 rreth themeleve të veprimeve politike[redakto]

Çdo lëvizje për qëllime të Mëdha duhet të shmangë çdo gjë i pengonë të ndikojë, të zvogëlojë apo që sadopak të dobësojë ndikimin e saj në masa. Kjo nuk vije diçka nga çështja dogmantike po nga fakti i thjeshtë se pa fuqin e madhe të masave të një popullit nuk ka realizim të ideve të madhe, sa do të larta të duken ato ide.65

Brezi i gjërë i masave nuk pëbëhet vetëm nga profesorët, as dilomatët. Dituria abstrake e vogël, të cilën e ka, jepë ndienjat e tyre më shumë për botën e ndjenjave. Për këtë arsye qëndrimi i tyre luhatet mes reagimit pozitiv ose negativ... Mirëpo qëndrimi shpirtërorë i tyre në të njëjten kohë është në lidhje të ngushtë me stabilitetin e regullit të jashtëm. Shumë më vështirë është të ju luhatet besimi se sa diturit, ... Kushdo që përfitojë masën për vete, duhet të njohë çelsin, i cili do të hapë zemrat e tyre. Nuk është objektiviteti, d.m.th dobësia, por Vullneti dhe Fuqia 66

Vëmendja e masave të gjëra është shumë e kufizuar, mirëkuptimi i vogël, por për këtë harresa është shumë më e madhe. Si pasojë e këtyre njohurive, çdo propagand efektive duhet të kufizohet në pakë pika dhe këto pika domethëse të përdorë aq rreptë deri sa edhe fjala e fundit e këtyre pikave të ngrehë në pahë dhe të qëllojë vullnetin e paraparë.67

Vetëm ripërsëritja e mijë hershmë i jepë masës kujtesen.68

Burimi i të dhënave[redakto]

Burime të nxierrura nga : HITLER, Biographie 1889-1945 Alan Bullock, përkthim gjermanisht i titullit origjinal Hitler: A Study in Tyranny. ISBN 3-8289-0378-9

  1. Bisedat e tavolinës Hitler's Table Talk 1941-1944, London 1953, S. 698f. (R)
  2. S.20.
  3. Aus Hitlers Rede in Kulbach, 5. Febuar 1928, G.W.Prange, Hitlers's Words. S. 8.
  4. Aus Hitlers Rede in Chemnitz, 2.April 1928, ebenda.
  5. S.102.
  6. S.87.
  7. S.20.
  8. S.29.
  9. S.39/40.
  10. S.51.
  11. S.51.
  12. S.62 u. 64
  13. S.66.
  14. S.40.
  15. S.128-130.
  16. S.34 u. 45.
  17. S.35 u. 20.
  18. S.169.
  19. S.172.
  20. S.175 u. 178
  21. S.181
  22. S.255 ff.
  23. S.217.