Ragip Jashari/Poezi
- Autor
- Ragip Jashari
- Ndalohet q`do keqëpërdorim, apo huazim pa të drejtën e emrit të autorit
Vjeshta ---------- Vjeshtë e vonë Vjeshtë e tharë Mollë e pjekur Ç’do kund ngjyrë arë
Arë e lëvruar Tokë e punuar Vjeshtë e vonë Stuhi e tërbuar
Vjeshtë e vonë Por vjeshtë me vend Gjithmonë para dimrit Vjeshtë për ç’do kënd
Fshatari ------------ Gruri u mboll E u bë ugari Tashmë i qetë Dimëron fshatari
Gjerë në pranverë Fuqi duhet mbledh E punuar punë Edhe më me zell
Kështu mendon I vyeri fshatar Që punën dhe tokën I ka shokë të pa ndarë
Daja im ----------- Daja im jeton në bajgorë Ku gjatë dimrit bie shumë borë Daja im me shumë mjeshtri Di të maroj saj e ski
Daja im mua me premtoj Rrëshqitjen me ski të ma mësoj Andaj pushimin tim dimëror Do ta kaloj te daja n’bajgorë
Gjahtari i pafat ---------------------- Një gjahtar me qifte n’krah Paska dalur sot për gjah Dhe zagari para tij n’vrap Turinjtë në borë duke I rrasë.
Në kaçube diç pëshpëriti Çiften n’dorë gjahtari e qiti, Vallë, të jetë ndonjë lepurosh Që të mos mbetet gjahu bosh!
Por, si duket kot më kot Lepuroshi s’doli dot, Kështu i zhgënjyet mbeti gjahtari Dhe pas tij u nis zagari.
Muzgu Dimëror ---------------------- Ngadalë bie muzgu Duket ylli i parë Dhe hëna më poshtë Sa fillon me dalë
Ç’do gjë xixëllon Si hëna dhe yjet Acari i mbrëmjes Fillon ti lidhë nyejt
Dhe fshati ndezë dritat Ata reflektorë Sa bukur shndrisin Mbi të bardhen borë
E nga larg të duket Në këtë dimër të ftohët Që ç’do dritë e fshatit Është vatër e ngrohët
Gëzuar Viti i Ri ---------------------- Gëzim i madh Është këtu tani Zemrat na këndojnë Ushtojnë pa mahi Ato janë të bardha Rinore si ti
Vetëm ty të presim I dashur Viti I Ri Të festojmë të gjithë I lumtur je ti
I lumtur e I pasur
Risi prapë na sjellë I gëzofshim si përherë
Mëngjesi i një dite janari ----------------------------------- Rrezet e kuqërremta E ngjyrë portokalli Ato rreze dielli Të një dite janari
Me shpejtësi rrufeje Qiellin flakëruan E mëngjesit të ftohët Ngrohtësi I ofruan
Rrugët morën frymë Rridhnin tash si lum Fëmijët nxitoni në shkollë E të rriturit në punë
Andaj sish më i ftohët Ai mëngjes në janar Se dielli e bëri të ngrohët Të bukur dhe krenar
Në odën e gjyshit ------------------------ Dimrit me borë Kur bën aq të ftohët Në odën e gjyshit Gjithnjë është ngrohët
Aty gjyshi plak Me të gjatin kamish Qëndron pran oxhakut I ulur këmbëkryq
Dhe kur fryn shtrëngata E bënë shumë acar Gjyshi plak fëmijëve U tregon ndonjë prrall
Ata të gjithë gojë hapur Nga ai shikojnë Dhe q`do fjalë t tij Me ëndje e dëgjojnë
Për trimëri e bujari Gjyshi din t`ju rrëfej Tu tregoj aq bukur Sa të gjithëve tu pëlqej
Kështu fëmijët netëve Kohërave fluturojnë Përmes tregimeve të gjyshit Që me ëndje i dëgjojnë
Udhëtari ------------- Kur të rritëm Shkollën ta mbaroi Nëpër gjithë botën Unë do të udhëtoj
Marko Polo i kohës sonë E gjithë bota do të më thonë Marko Polo e Magelan Do ta shëtis botën anë e mban
Meridianët paralelet Metropolet të gjitha skelet Do të gjej shumë shok e shoqe Nga çdo vend i kësaj bote
E gjatë udhëtimit Do të mbaj ditarë Tu tregoj të gjithëve Atë që kam parë
Shoqet e mira ------------------- U takuan shoqet Rrugës për në shkollë Njëra më e trash E tjetra më e hollë
Dhe kjo rrugë e shkollës U bë vend takimi Për shoqet e mira Vend gëzimi e hidhërimi
Pak si shumë je trashur Ti moj shoqja ime A bën të hash më pak E të bësh më shumë ushtrime
Po ti oj e dashur Sikur nuk ke ç’han Je tharë je terë Si mish në tavan
E ty s’të nxënë pantollat Në fustan dimër e verë Pse mos të shkoj si ti Në këtë vapë me fanellë
Po ty kështu të trash Askush s’të adhuron E lere më Burimin Në të cilin ti mendon
Pse mos të dashka ty Të bukurën e dheut Kështu e hollë Si pëlqen as Andreut
Dhe kështu tërë rrugës Gjer sa mbërrin në shkollë Duke I thënë njëra tjetrës E trash apo e hollë
Por kur mbërrin në shkollë Mësimi kishte filluar Prandaj të dy shoqet Për llaf qenë penduar
Dikush do të mendonte Vallë mos janë hidhëruar Por shoqet e mira Një gjë të tillë nuk kishin lejuar
Ishin të pa ndashme Dhe shumë shoqe të mira Nuk mund ti prishte askush E lërmë bisedat e tilla
Shporta me pemë ------------------------- Mollë e kuqe dhe e bardh U takuan me një dardhë Bashkë me ftonj e portokaj Me ca rrush e banane në skaj
Kështu nga vende E të ndryshme anë Me një shportë Tani ishin vënë
Molla ishte drenicake Dardha e bukur gollakase Ftonjtë e mëdhenj ishin kosovar Portokajtë mesdhetar
Afrikane bananet ishin E rrushin e zi podrimjak e kishim Tok në shportë mbi tavolinë Në dhomën time në Prishtinë
Ari I zi ---------- Atje larg në arabi Ku në Qabe shkohet haxhi Një sheiku të madh yzengji Seç shkrepi ta haj një fli Po ç’të bënte sheiku I zi Fli nuk kishte në arabi Atje bëhej vetëm ari i zi Shpejt sillma këtu një haxhi Kosovar le të jetë ai Dhe kjo u bë me shumë shpejtësi Aty e sollën babën haxhi Q`far kërkon ti baba haxhi Të dërgoj në Kosovë Të ma sillesh një fli Dhe kështu u hutua Baba haxhi Pajë… ç’të them sheik efendi Një traktor e kam në shtëpi Dhe një mercedes të tipit më të ri Më shkurt më shkurt baba haxhi Çfarëdo që kërkon ta plotësoj unë ty Desha të them pakëz ar të zi Ndoshta një dy, tri fuqi Ha,ha,ha,ha u zgërdhi Sheiku i zi Jo një, dy apo tri fuqi Përplot anijen ta mbush unë ty Vetëm sillma këtu një fli Dhe tri orë pasi fluturoj Aeroplani special Në Prishtinë ateroj Haxhi baba në shtëpi shpejto Dhe plakën e vet e urdhëroj Shpejt oj grua të ma qitësh një fli Me mazë delesh ta lysh përmbi Po ç’të gjeti o i ziu plak A nuk je në haxhillëk Shpejt ori të ma qitësh atë fli E kam dhanë fjalën ta qoj në arabi E ta ndërroj më një nam ar të zi Atëherë plak vërtet shpejtoj Dhe pas pak flija për arabi fluturoj E tërë kjo kur përfundoj Haxhi baba plakën e uroj I lumi un oj grua që të kam ty Vlen më shumë së ç’do pasuri Sepse flijën që bën ti Mund ta ndërrojmë edhe me ar të zi
Lumi ------- Sa fort të magjeps Ai lum gurgullues Që kalon rrëzë fshatit Me atë shtat lakues
Gurgullima e tij Muzikë natyrore Të bën të jesh i lumtur Të mbush me gëzim prore
Gëzimi jeta dhe hareja Buçasin nga ai lum Andaj s’është çudi Që e duam aq shumë
Ëndrra e Kujtimit ------------------------- Kujtimit një diti diç ju kujtua Shumë thellë në kujtime Kujtimi u kujtua Kujtoj e kujto e seç përkujtoj Ëndrrën që kishte par Filloj ta tregoj Kujtova tha kujtimi Se aq shumë udhëtova Sa të gjitha kontinentet Nga pak i vizitova Më kujtohet në Azi Saharën e kalova E në majën më të lartë Vetëm pak pushova Në Afrikë pastaj Niagarën E pash një ujëvarë të bukur Ku për pak sa s’rashë Gjer në Australi oqeanet Not i kalova e në alpet e larta Botën e vështrova Në Antarktik pastaj vërtet u lodha Dy banane të bukura aty i kafshova Pastaj në Amerikë Nilin e kalova Një lum shumë i madh Vërtet u frikova Në Amerikën jugore Shumë pak qëndrova Ariun polar aty e takova I lumtur përsëri U ktheva në Europë Ku i pashë kangurët Që gënjenin, pardon kërcenin hop e hop
Qeni im ----------- Qenin tim e quaj Bak Të shëtis me te S’ngurroj aspak Kur kam at pran
Ndihem shumë krenar Shokët më kanë zili Për qenin lozonjar Baku im Është qen bernardin Leshatok i madh E mbi të gjitha trim
Astronomi --------------- Në qytezën tonë Buzë lumit Kur të gjithë Ja thonë gjumit
Alban Urani Gjithnjë i zgjuar Hënën dhe yjet Duke i shikuar
Herë më dylbi Herë me teleskop Albanit nata Nuk I shkon kot
Alban Urani Është astronom Netëve të kthjellëta Kozmosin vështron
Dera e shkollës sime ----------------------------- Themeli i shkollës sime Është çelik i fort Nuk mund ta lëkund askush As stuhi as hord
Themeli I shkollës sime Është përplot me gurë Gurë të murosur Që nuk tunden kurrë
Gurë themel Migjeni E poet të tjerë pishtar Më thërrasin në shkollë Të mësoj pa u ndal
Dera e shkollës sime S’mund të mbyllet kurrë Ajo fton për dituri Ajo është si gurrë
Shkolla ime ---------------- Shkolla ime Me emrin e saj Është më e bukura Në këtë skaj
E dua Migjenin Shkollën e dua Dritë e ardhmërisë Ajo është për mua
Nëna Terezë ------------------ Është një grua plakë Por bij e re shqiptare I thonë Nënë Terezë Dallëndyshe shtegtare
Dallëndyshet vinë E sjellin pranverën E kudo që shkon nëna Shporr përgjithmonë skëterrën
Nëna jonë krenare Kudo mbjell shpresë Ajo është dritë e dytë pas diellit Nëna kurrë s’do të vdes
Mërgimtari i këndon Kosovës ------------------------------------------ Kilometra me mija larg Trupi im po më digjet prore Vallë a ka vuajtje më të madhe Oj Kosovë oj lule pranverore Oj Kosovë moj tok stërgjyshore
Mos më pyet ku ke mendjen Netëve të gjata për çka ëndërroj Se unë ty të mbaj në zemër Ty Kosovë me asgjë s’të ndërroi Nënë Kosovë vetëm për ty jetoj
T’më thërras Llapi e Gollaku T’më thërras Drenica e Dukagjini Rrafshi, Gjakova e Prishtina Do të nisëm si vetëtima
E m`ëm dhanë kushtrim Rugova Ta dhashë besën fluturova Besa të qoftë edhe jetën Për ty e flijova.