Pepili/Komedia Hyjnore/129

Nga Wikibooks

K. XIX Rrethi i tetë. - Lugja e tretë. - Simoniakët (tregëtuesit e gjanave të shenjta). - Papa Nikolla III.[1]

[redakto]

Simon o magjistar, ndjeksa qyqare,
Gjanat e Perendise ju nuk I keni
Per hir e miresi, por grabitqare

[redakto]

Per ar e per argjend po na I shkerdheni;
Koha ka ardhe per ju burise me I ra,
Mbasi ne t’treten lugje grumbull jeni.

[redakto]

Der n’maje t’ures tjeter kishim rra,
Qe binte mu ne mes te pusit t’zi
Hapun perpara sysh me t’shti hata.

[redakto]

O dije e pambarueme, sa urti
Tregon ne qiell e toke, n’kete grope te thelle,
Meritat sa I shperndan me drejtesi!

[redakto]

Une pashe nder ije e n’fund te asaj shpelle
Gropa germue ne shkamb ne cdo drejtim
Njilloj te rrumbullakta pre me zell.

[redakto]

Ma t’gjana e te medha ktij synit tim
S’iu duken se ato qe ka Shen Gjoni
Im I bukur, perdore per Pagezim.

[redakto]

Nje asosh, pak vjet ma pare, kunder zakoni
E theva, se mbrende njani ish tue u mbyte:
Kjo qe arsyeja, tjeter mos kerkoni!

[redakto]

Ne gojen e cdo grope rrinte zhyte
Nje mekatar, e dale I kishin pak
Kambet perjashta, tjeter s’shihnin syte.

[redakto]

Nga flaket idhtë u digjnin shputat-gjak,
Per gryke kaq rrinin tue shkapetë kercejte,
Sa me kepute cdo prange edhe cdo lak.

[redakto]

Sikur perhapet dridhshem flaka krejt
Mbi sende t’lyeme vetem ne syprine
Mbi thembra e gishta munda zjarr me vrejte.

[redakto]

<<Pris, kush asht ai qe rreh me tane furine
kambet, - I thashe, - mbi gjithe shoket e tjere
e qe nje flake ma e ndezte po ia lepin?>>

[redakto]

<<Ne qofte se don, - mesuesi tha at’here, -
une po te zbres paksa ne kete terthore,
prej tij do ta kuptosh pse vuen ate tmer.>>

[redakto]

<<Cka deshron ti, due une, - fola ksodore, -
ty te kam pris, mbas teje bahem copa,
ti e di, ne se une due me e pa ate zgore.>>

[redakto]

Ne te katerten lugje me coi hopa,
U sollem pak e zbritem ne te majte,
Ku flaket thelle velojshin neper gropa.

[redakto]

Prisi gjithnje shpejtonte tue me mbajte
Dersa atij I mbrrijta permbi varr,
Qe me ato kambe aq fort ishte tue qajte.

[redakto]

<<Cili je ti, qe t’paskan fute ne zjarr,
o shpirt I keq, si hunin poshte me krye? –
fillova, - fol me mujsh, qe vesh ta marr!>>

[redakto]

Une rrija porsi frati, qe rrefye
Ka gjaksorin e prape, qe e kane vorrue,
E fratin thrret, se vdekjen don me shty.

[redakto]

<<Mos je ti ngri ne kambe, - me briti mue. –
Mos je ti Bonifaci bri ksaj grope?
Per disa vjet me mend qenkam gabue.

[redakto]

A thue kaq shpejt me pasuni u ngope,
Per t’cilen me genjye nuk pate frike
Te bukren grue, edhe pastaj e rope?>>

[redakto]

Pergjigja me habiti, asnje cike
Une nuk po dija tash se nga t’ia mbaj,
S’po dija c’te pergjigjem ne ate pike.

[redakto]

Virgjili at’here: <<Nderdyzash mos e mbaj,
Thuej: nuk jam ai, s’jam ai qe ti kerkon!>>
Si me urdhnoi, vendosa t’I bëzaj.

[redakto]

Kambet shkapet shpirti ne ate hon,
Pastaj tue fsha e si tue qa me lot
Me tha: <<At’here prej meje cka deshron?

[redakto]

Ne qofte se me më njofte s’te duket kot,
Qysh se I ke ra ksaj grope tatepjete,
Dije se I veshun Papë qeshë per do mot.

[redakto]

E qeshe ari I madh me te vertete,
Klyshve te mij vec ndeja tue pertype:
Si paret nalt, ktu u futa vete n’kulete.

[redakto]

E Papve tjere me krye une u kam hype,
Qe kishen para meje paten shite,
Shoshojne n’kete zgaverr shkambi rrijme tue shtype.

[redakto]

Ma poshte do shtypem edhe une nje dite
Nga ai, qe ma muer mendja se ti je,
At’here kur une te pyeta krejt pa prite.

[redakto]

Porse kjo flake, qe kambet m’djeg si rrfe
Me krye teposhte ngulun keshtu per dreq,
Shputat atij ma pak ka per t’ia nxe.

[redakto]

Mbas tij do vije nje ma I luejtun mec,
Bari I pa-kanu nga prendon dielli,
Qe mbrende do te na mbylle si mos ma keq.

[redakto]

Jazon I ri do jete, si del mirfilli
Ne <<Makabejt>>; per qef si mbreti I shkoi,
Keshtu ai I Frances ktij do I shkoje mbas trilli.>>

[redakto]

Une nuk e dij n’kete pike c’ka me terboi
Qe I pergjegja troc une me kete meter:
<<Aman, me thuej, vizar sa I kerkoi

[redakto]

I Lumi Zot ma s’pari Shejtit Pjeter,
Kur celsat e bekuem ia lshoi nder duer?
Vec <<m’eja mbrapa!>> m’duket s’I tha tjeter.

[redakto]

As Pjetri as tjeterkush Matise s’I muer
Ar e argjand, kur t’gjithe e paten zgjedhe
N’ate vend, qe shpirti I zi I Judes buer.

[redakto]

Pra mire e ke, e deshte vete kete zgjedhe;
Ruej me kujdes parate e asaj bote,
Qe aq kryenalte me Karlin t’shtyne me u sjelle.

[redakto]

Sikur nderimi I madh t’mos me ndalote,
Qe kam per ata celsa aq me nam,
Qe mbajti dikur n’dore zotnija jote,

[redakto]

S’do gjeja fjale sa duhet me te name;
Lakmija juej gjithe boten ka shkretue,
Tue ngrite te kqijte, t’miret tue I shkele me kambe.

[redakto]

Paj vec per ju, Bari, paska mendue
Ungjilltari, kur pa ate mbi uje,
Me mbretnit e asaj bote tue kurvnue,

[redakto]

Ate, qe shtat krenë I dolen si mos kuj,
Nga dhjete brinat qe kishte muer fuqi,
Dersa per t’shoqin s’qe virtyti I huej.

[redakto]

Ju zotin n’ar e argjand na keni ngri
E c’ndryshim ka prej jush nje idhujtar?
N’adhrofte ai nje, adhroni ju njemij!

[redakto]

Ah, Konstantin, per sa t’kqija qe fare,
Jo kthimi n’fe, por ajo e zeze dhurate,
Qe muer nga ti I pasni At I pare!>>

[redakto]

Ndersa une ia kendoja kete urate,
O pse idhnimi o ndergjegja e brete,
Si I terbuem shqelma qiste ai krahthate.

[redakto]

Mendoj se prisit tim kjo gja I pelqete;
Shihej se ambel n’shpirt kumbue I kishte
Kjo fjala ime, fjale e nje s’vertete.

[redakto]

Prandej tue m’rroke nder krahe si nje ferishte
Me ngriti e me shterngoi fort per krahnuer,
Dhe asaj rruge iu ngjit, pershkue kah ishte.

[redakto]

As nuk u lodh qe m’mbante ashtu me duer,
Dersa ne maje t’ures s’pat arrite,
Qe shkon nga e katra n’pesten pende kaluer.

[redakto]

E aty me ambelsi barren tue zbrite,
Per shkamb e gur me priu ai ne nje shteg,
Ku mezi do kalonin deri dhite;

[redakto]

E menjehere iu futem tjetrit breg.

  1. Nxjerr më 22 Gusht 2009 prej forumishqiptar.com, Komedija Hyjnore - Dante Aligieri, plasuar aty nga Veshtrusja më 27-07-2004, 11:52